Las jòias de la vida en familha

Es terrible d'escriure trentas linhas per setmana quand vòstra vida es pas interessanta. M'agrada ma vida, me vau pas plànher. Espèri totjorn lo dimenge per far l'article. La rason es pas solament la canha mas me disi que benlèu, abans dimenge se va passar un eveniment extraordinari que podrai escriure dessús. Rai fins aquí, o auretz remarcat, mancar d'aver un emplec estudiant o passar una serada entre filhas an pas res d'extraordinari. A mai cerqui, a mai ai l'impression de perdre de temps e d'inspiracion. Me passegi sus los blògs dels autres per trapar d'idèias. Comenci per http://balinbalan.blogspot.com/que parla de son apartament «un pau estrange » (aquò la seguís, coma sa grafia). D'aquí, tombi sus los http://loromegairedeservici.blogspot.com/ saique la sola persona que repotega mai que ieu levat quand va a la dormida de segur ! Tanqui lèu lèu lo blòg de http://benaset-basanet.blogspot.com/2011/10/plurilinguisme-e-polemicas-en-espanha.html qu'arriba d'escriure mas d'escriure de causas intelligentas. Puòi i a lo blòg ultim. Lo cap de totes los blògs : lo de nòstra professora que me gratificarà d'un « falhòta » deman en me tornant ma còpia. Fa aquò quand òm li fa de compliment la professora. Paura de ieu ! Ai un apartament perfièch, degun me sona pas al telefonet e ai pas res de dire sul plurilinguisme espanhòl. Brèf, d'aquesta passa ai pas un fum de causas de contar. Me pòdi pas concentrar sus quicòm mai que la familha qu'a debarcat a l'ostal dempuòi la debuta del mes. A la familha ! Significa passar la màger part del temps a taula per manjar de causas bonas, rire, se remembrar son enfància, festejar d'èstre amaissa, mas pas qu'aquò. Quand la mamà ditz al convidat « Mi casa es tu casa » cal s'esperar a tot. Viure a dètz dins un ostal qu'es fach per quatre personas aquò t'apren (o te rampela) tanben las jòias de la vida en communitat. Se colcam a pas d'oras per nos levar d'ora coma cada matin : lo garatge o la fac s'en chautan que la familha siague aquí. A mai d'èsser crebat, te cal pas far de bruches per que la familha, ela, es en vacanças. Se levaran pas abans miègjorn. Quane astre ! Per pas arrangar las causas, l'esquina dòl per que un canapè es pas un lièch ! La jornada va èsser longa e per me sortir lo morre del cuòl, me sarri de la maquina de cafè. Vuèja plan segur. Una envetja de crebar lo tipe qu'a begut lo darrièr gòt de cafè me traversa l'esperit. Mas a mai se la familha se causís pas, se tua pas tanpauc ! D'autras suspresas coma aquela van ritmar aquesta passa. Brossa de dents trempa, pas pus de dentifriça de matin, s'embronquar dins una joguina e te petar lo morre per tèrra, se desverelhar a pas d'ora per que lo nenon plora...patin, cofin. Caldriá quand mème inventar un certificat medical o al mens de desencuza per causa de periòd familial.