tag:blogger.com,1999:blog-24300951751813898022024-03-05T18:30:44.801-08:00Patin CofinLa bediga negrahttp://www.blogger.com/profile/09120749535920164259noreply@blogger.comBlogger23125tag:blogger.com,1999:blog-2430095175181389802.post-55788339399568745122012-04-04T11:55:00.002-07:002012-04-04T11:55:52.926-07:00<br />
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;">Jamas t'olvidaré, <i>touyour</i>
me quedaràs</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">D'uòi es
ton anniversari. Per aquò te voliái dire tot çò que t'ai jamai
dich e mai se legiràs pas aquelas linhas. Escriure aquí, es coma
dire al mond, que demoraràs per sempre dins ma vida. Ai franquit la
pòrta de ton ostal un estiu de 2008. Dintravas just de l'espital e
podiá pas pus te desbrolhar tot solet malgrat ton apartament
pichonet. Rai qu'èra estrech, e escur, e vièlh. Mas tu n'èras tant
fièr. Es lo patron que te l'aviá pagat, quand prenguèt ta
retirada. Dintrèri doncas per lo primièr còp e m'avisèri de
suita qu'aviás de besonh de ieu. A-n'aquel moment, deviás èsser
sus ta cadièra, ataulat dins la cosina coma a l'acostumada.
Probable. M'as parlat dins ton lengatge que traparai pas jamai
endacòm mai. Una mescladissa fosca de patoés e d'espanhòl qu'es
pas de creire. Es per aquò que la dòna de l'associacion m'a mandat
a ieu, me pensèri. Es per aquò atanben que m'agradères lèu. Me
mandèt de ressons : lo parlar de mos grands. Pr'aquò pauc cha
pauc compreniái mièlhs e m'acostumèri a ton parlar tant
particular. Pendant las doas oras qu'aviái cada jorn a cò teu,
balhavi tot mon vam e mas fòrças. Voliái que siágues plan. Voliái
qu'ajas besonh de pas res. Es que lo meritavas... Nasquères lo 04
d'abriu de 1918 a Murcia, dins lo vilatge de Caravaca. Me contavas
sovent qu'ères amorós d'aquela polida filha que sa maire volguèt
pas cap de tu. Mas foguèt apelat per la guèrra. Quand s'acabèt,
cerquères de trabalh dins lo país vesin , qu'aviá besonh
d'una man d'òbra a la vinha, endacòm a costat de Lagamàs. Aquí,
as rescontrat la que venguèt ta femna, espanhòla atanben. Ta vida
foguèt pas que trabalh. E mai lo ser, aprèp lo rasim, ton òrt
t'esperava. Lo regretas encara ton pichòt canton d'arbres e de
legums. Era una fiertat per tu, per que possedissiá. Perque fasiá
créisser la vida per lo sol poder de tas mans. Aquela vida, me l'as
liurada. De còps, èri preissada e escotavi pas totjorn çò que me
disiás...Per me far perdonar, te portavi de cambajons, de turron, de
vins, de cervesa e mai de cartas. Tant de causas que te rapelavan ton
país. Quand fasiá pas tròp caud, nos passejavem dins Sant-Joan
mentre que tu, contunhavas de me contar tos remembres e aquela
societat d'uòi que <i>no vale na</i>. T'escotavi. Compreniái pas
totjorn. Pasmens podiái sentir ta languison. Alavetz redoblavi
d'esfòrces per que siágue content. Tu tanben te fasiás de laguis
per ieu. Doblidavas pas de me demandar per mon amorós. E d'apondre
fin finala que s'aviás agut quaranta ans de mens, m'auriás esposada
sulpic. Risiam. </span>
</div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Mantes còps
sès tombat malaut. Me precipitavi a ton costat. Mas te requinquèt
tornarmai. N'aviás vistas d'autras... Mas un jorn qu'èri luònh de
tu, mon telefon sonèt. Era ta dròlla...</span></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Del temps
passat amb tu, ne vòli servar pas que de bons sovenirs. Me pensavi
qu'aviás de besonh de ieu. Sai qu'èra lo contrari. Mercés a tu, me
soi un pauc garida de l'abséncia de mos grands que revertavas tant.
Ponctuavas tas frasas d'aquel <i>touyour</i> que me fasiás tant rire
e m'apelavas <i>La Barbara</i> amb aquel accent que m'agrada tant.
Quantes còps t'ai volgut sarrar dins mos braces quand anava pas.
N'aguèri pas totjorn lo coratge pr'amor de tot lo respècte qu'aviái
cap a tu. Es per aquò qu'èri la sola a te vovejar. Uòi te disi tu,
per te dire Juan, que jamas t'olvidaré e <i>touyour</i> me quedaràs.</span></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<i><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/EAQ27OdLXUI?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></i></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<i><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-size: x-small;">Es
un buen tipo mi viejo <br />
que anda solo y esperando, <br />
tiene la tristeza larga <br />
de tanto venir andando. <br />
Yo lo miro desde lejos, <br />
pero somos tan distintos; <br />
es que creció con el siglo, <br />
con tranvía y vino tinto...</span></i><span style="font-size: medium;"><br /></span></div>La bediga negrahttp://www.blogger.com/profile/09120749535920164259noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2430095175181389802.post-27635729416372403042012-03-14T14:43:00.000-07:002012-03-14T14:50:41.638-07:00<br />
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;">De
las consequéncias dramaticas d'èsser tibada...</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<i><br /></i></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<i>Un còp èra, dins un país
pas tant imaginària e londan qu'aquò, i aviá un rainal que li
disián FireFox. Era polit </i><i>coma un sòu</i><i> amb sa longa coa rossèla e
sas aurelhas ponchudas. Son paire, Mozilà, èra un òme famós,
fòrça adrech e intelligent. Totes dos èron del vilatge de
Logicial-liure-e-a-gratís. Los estajants d'aquel canton s'emplegavan
mai que mai a petaçar o construire. Mozilà èra lo mai fòrt dels
estajants. Trapava de solucions a totes los problèmas. Pasmens aviá
marrit caractèr. D'efièch, acabèt que lo mond lo daissèron de
costat, dins un talhièr escur, perdut dins lo campèstre ont
bricoletjava sens relambi e sens degun. Pr'aquò, sa solesa balhava
pas pus de sens a son trabalh. I aviá pas pus de problèma de
solucionar. Mozilà aviá un filh, FireFox, qu'èra tot son contrari.
Charrava amb las gens, ajudava e fasiá lo ben a l'entorn d'el, sens
jamai demandar res en retorn. El tanben aviá lo biais per petaçar
las causas e li agradava tant, que fasiá pas qu'aquò, tot lo sant
clame del jorn. Un còp i aviá una pichòta Bediga Negra que
demorava dins un autre vilatge, que se sonava Blogger. Son sòmi èra
de venir membre de Logicial-liure-e-a-gratís. Pr'aquò las gens de
Blogger èran escriveires de paire en filh. Caliá respectar la
tradicion e produsir cada setmana una novèla òbra literària. Per
los Bloggerencs, los de Logicial-liure-e-a-gratís èran pas qu'una
molonada de gavaches sens educacion ni instrucion. La Bediga Negra
sabiá qu'èra enebit d'anar a cò dels Logicials liures. Mas un
jorn, desesperada per son manca d'inspiracion creatritz e desvorada
per la curiositat, decidiguèt de i anar. Aval, tombèt sus mantun
estajant del vilatge. Se trufèron de nòstra Bediga, un per un :
« Per qué venes sus nòstra tèrra que siás tròp bedigassà
per comprene que qué siágue al Logicial Liure ! » «Te
cal dintrar a ton ostal Bedigueta que seràs pas jamai capabla de far
nòstre trabalh ! » E que ne sai encara. A mantuna
represa, la Bediga Negra manquèt de se descoratjar. A mand de se
plorar, contunhèt son camin. Aviá ausit parlar del grand Mozilà
qu'èra vengut son modèl. Redoblèt d'esforces e arribèt davant
l'ostal de son eròi. Dempuòi la fenèstra del talhèr, la Bediga
Negra contemplèt Mozilà. Aquela vision afortiguèt son envetja de
venir un Logicial Liure. Pasmens aviá tot a aprene...Subran, un
bruch darrièr ela la faguèt sortir de son pantais. Era FireFox que
veniá rendre visita a son vièlh paire. La pichòta feda demorèt
muda davant la beutat e la gentilhessa del rainal. A-n'aquel moment,
Firefox èra en questa d'un aprentit, que los Logicials Liures avián
mestièr de transmetre sa conoissença. La Bediga lo preguèt de la
causir coma escolana. Es çò que faguèt. Per lo primièr còp,
qualqun li daissèt l'escasença de far sas pròvas a la Bediga. Ara
qual sap çò qu'es venguda la bloggerenca petosa e nècia ? De
que ne sai ieu que veni bauja a trapar una idèia de metre sus mon
blòg ... !?</i></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
Originas d'aquel
espetament de durita : Me preniái lo cap (coma cada setmana)
per trapar una idèia d'articles. Eri a me dire entre ieu: « i
a pas que de marrida novèla d'aquesta passa : Eleccion e
sondatges que van amb, mòrts d'un cinquantenat de mainatges dins un
accident rotièr, commemoracion de la mòrt de Cloclò (perdon es pas
una marrida nòva)...Caldriá un pauc de tendrum dins aquel mond de brutas ! Puòi, un còp de mai, soi a me dire « Es tras
que manhac LO rainal de FireFox ! »...Fariá de
companha a ma Bediga tè...Debuta de la fin...</div>La bediga negrahttp://www.blogger.com/profile/09120749535920164259noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2430095175181389802.post-78700052591608546582012-03-07T15:34:00.001-08:002012-03-07T15:34:37.600-08:00<br />
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;"><b> <span style="font-family: Palatino Linotype,serif;"><span style="font-size: large;">Quand
lo trabalh me trabalha...</span></span></b></span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Lo
trabalh es la santat se ditz...Mas cossí faire quora trabalh e
santat son pas pus dacòrdi. De còps que i a, a mai s'òm fai una
activitat agradiu, lo stress ne demòra pas mens al reng de pè.
N'ausissi ja dire qu'es pas possible de trabalhar sens laguis o
encara me parlar del bon stress. Lo que permet un rendament melhor e
de balhar tot çò qu'òm pòt. Qual ditz bon, ditz atanben marrit
stress. Aquí pas res de veire amb una melhora productivitat, al
contrari. Los scientifics fan puslèu la distinction entre lo stress
agut e lo stress cronic. A çò que pareis, es un problèma social.
Lo stress agut es provocat per un enjòc ponctual. Se devetz prener
la paraula en public per exemple. Un còp l'espròva passada, lo
stress tomba. Pr'aquò lo qu'es cronic correspond a una situacion de
stress que s'espandís dins la durada. Anar al trabalh cada jorn es
una espròva. Una carga pro importanta de trabalh o encara un ambient
competitiu favorizan sovent las situacions de stress sus un luòc de
trabalh.</span></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Me
diretz, i a de mestièrs mai stressants que d'autres...Onze factors
an permes de classificats aquò. Prenon en compte per exemple la
frequéncia dels viatges, lo degrès de competitivitat o de
reactivitat, la mesa en dangièr de sa pròpria vida o la dels
autres, e atanben la presa de paraula davant un public fòrça
larg... En primièr arriban los pompiers e los pilòtas d'avion.
Seguisson los calfaires de taxi, los actors, los jornalistas e los
oficiers de policia. Es interessant de veire, al contrari, lo
classament dels mestièrs los mens stressants. En primièr avèm lo
reliaire, lo cordurièr e lo bijotièr. Escandal planetari, lo
mecanician autò arriba en setièma posicion. De segur lo tipe qu'a
fach l'estudi conois pas lo garatge Roqueta ! Lo prochan còp,
vos balharai qualques metòds per se pausar un pauc dins aquela vida
de baug ...</span></div>La bediga negrahttp://www.blogger.com/profile/09120749535920164259noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2430095175181389802.post-24963779523452154942012-03-01T11:06:00.000-08:002012-03-01T11:06:22.975-08:00<br />
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;"> Tira-te del mitan conàs !</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj70oLAw1MASpHzH0QuUuAH-GWC2OBObHuGl6S6HOzaTEFdj2i5X56mgGtSDrqDjwqm3hhgfJfcFmUFRNDgWJn6Ep-8IDBBH9EDrILNxgaLSn5rNEfFa1Gx2gcNqj7XGDMnt6w_DOUFwqw/s1600/insultes-au-volant.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj70oLAw1MASpHzH0QuUuAH-GWC2OBObHuGl6S6HOzaTEFdj2i5X56mgGtSDrqDjwqm3hhgfJfcFmUFRNDgWJn6Ep-8IDBBH9EDrILNxgaLSn5rNEfFa1Gx2gcNqj7XGDMnt6w_DOUFwqw/s1600/insultes-au-volant.jpg" /></a></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
Es tombat la setmana
passada, Paris es capitala, aquò o s'avèm ja, a mai es malaisit de
passar a costat, mas es atanben capitala de l'incivilitat al volant.
Soi un pauc estonada, mas una tala informacion fai pasmens plaser.
Mos amics estrangièrs (los que demòran en defòra d'Erau) son
totjorn a me reprochar lo manca de cortesia clapassenca, subretot
quand s'agís de menar. Còp de gula ! Disi non. Rai qu'ai pas
fòrça viatjar en França. Mas a mon vejaire, Montpelhièr es pas la
piètger en matèria de violéncia rotièra. A cada còp que soi sus
Tolosa, m'arriba quicòm en veitura. Me soi riscada un còp a
Marselha, qu'es just aprèp Paris dins la tièra, e francament, se
pòdon pas vantar tanpauc ! Quand parlam d'incivilitat al volant
e del marrit menar, ieu, ai pas vergonha d'o dire, pensi evidentament
a UN departament : Gard ! Aquò es verificat e aprovat, los
gardeses son campions. E vai-z-i que te sortissi de la fila, se
possible subran e sens lo senhalar, per me rabatre just aprèp tan
brutalament de segur ! Sabon pas menar. Urosament, japan mas
mordan pas los gardeses, me soi jamai facha insolentar sus los camins
de Nimes. Mas cossí explicar la violéncia e l'incivilitat en
veitura ? Aquò me tarufa. A mai ieu soi tocada per aquela
terribla malautia. Mai d'un de mos amics m'o an fach remarcar. Tre
que pausi mon cuòl sul sèti de l'autò, me transformi en una mena
de caluga a l'espèra d'una paura victima de perseguir dins tot
Clarmont, per li cridar dessús e per fin finala m'en tornar coma se
de res non èra. Benlèu qu'un jorn tombarai sus un tipe encara mai
caluc que ieu, e qu'acabarai al fons de Lagarèl. Mon problèma màger
es que suporti pas las gens mòlas. Ma vida sus la rota es un pauc
coma 24oras chròno. A mai quand ai lo temps, ai pas lo temps.
Sentissi totjorn lo besonh d'anar lèu coma se preniái l'avion.
Resulta que m'enfadi de longa. La bona novela es que soi pas la sola
puòi que l'incivilitat al volant es en plena ascencion. Es que podèm
dire que lo contacte amb lo volant fai sorgir l'interdit social e lo
costat negre de nòstra personalitat ? Pensi pas...</div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
L'incivilitat rotièra es
coma tot...Çò risolièr es que fasèm de crassas al mond :
mancam d'espotir lo vièlh que met tres oras per traversar lo
passatge, insolentam lo de davant per que met pas son clignò mas
n'autres fasèm exactament parièr ! Quand sèm pèdon, gulam
sul cabordàs qu'a mancat de nos escrachar. Quand sèm perduts sus
una rota fòra Occitània, badam sus l'autoctòn qu'a pas la
paciéncia d'esperar. Es que i a una solucion a-n'aquel problema
social ? Ieu ne prepausi una. Amics automobilistas ai un
messatge per vos. Cal arrestar de faire nòstres individualistas e de
creire que la rota nos aparten. Aimatz-vos los un los autres.
Siaguètz solidaris contra l'opression policièra que nos rauba cada
jorn. Amics automobilistas, se cal recampar contra un mal mai
dangierós e que crei pauc a cha pauc d'en pertot sus las rotas,
camins e mai trepadors... Un enemic que respecta pas res e que vòl
conquistar lo mond rotièr. Nos cal ligar contra un enemic comun :
las bicicletas !</div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>La bediga negrahttp://www.blogger.com/profile/09120749535920164259noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2430095175181389802.post-75704930484984859712012-01-31T06:11:00.001-08:002012-01-31T06:11:50.956-08:00Uno dimenchado meravihouso<br /><br />Coume sabe pas de que vous parla, parlarai de la mieuno dimenchado. <br />Coumencè divendre de tantoussado emé lou tiatre e la serado Lafont. En coumpanio de mi coulègo de l’universita, fourçadamen fuguè un bon moumen. Subretout qu’avén manja emé Anno dins un restaurant forço forço forço bon ! <br />Coume ai agu uno semano bèn pleno fuguère lasso e dounc siéu partido avans la fin de la serado Lafont, que me falié tourna encò de mi gènt. <br />Lou dissate, me siéu pas levado avans dès ouro. Trop tard pèr lou garage, dounc travaière un pau sus Memòri e Raconte de Frederi Mistral que nous fau faire un doursié. Pièi ma maire me demandè d’ajudo pèr faire li croumpo. Zou ! I anerian mai après me diguè : « un cafe ? tout pichot, que n’aven pas prés à la fin dóu repas ! ». Iéu que sabe pas dire de noun, prenguère lou cafe emé’lo. Lou tèms de dintra à l’oustau, e de se tourna metre à Mistral, èro quasi 5 ouro. Mandère un message à Jaume pèr-ço-que fuguè soun anniversàri. Pièi, coume me falié èstre à Mount-pelié à 8 ouro, e aprestado pèr sourti… Travaière pas gaire. <br />Brèu, quitère Sant-Giraud, e me vaqui encò mieu. Mandère un message à Clareto pèr ié dire de veni à 8 ouro un quart pèr ana manja au Ranch à cousta de l’universita. Lou ranch sert pas de que manja lou dissate de ser… Dounc nous vaqui, tóuti li dos, dins ma veituro, à vira dins Mount-pelié pèr trouva uno plaço pèr se parga. La veituro pargado, partiguerian à la recerco d’un restaurant. Lou dissate, toui li restaurant soun coumplet à 9 ouro e miejo. Mai fin finalo, n’en trouberian un. Un forço bon. Faguerian uno foulié : un dessèr au choucoulat emé de crèmo, de caramèu… O uno foulié. Mai avén talamen camina pèr trouva un restaurant e, après lou repas, pèr trouva un bar, que lou dessèr fuguè avali lèu lèu ! Se fuguerian facho parla pèr de tipe emé de casqueto, de tipe que vesèn toui li jour dins lou despartamen d’óucitan qué ! Eron « tant pichot que de merdo au soulèu !» Pèr un cop que metère uno raubo, li carriero de Mount-pelié, la niue, soun pas rasseguranto ! Devian retrouva d’ami mai aven passa la majo part de la serado souleto tóuti li dos. Avèn begu, parla, se sian escacalassado acò es segur. Lis ami que rejougnerian, fuguèron sens interes, dounc à 1ouro e miejo dintrerian encò de Claro. E avèn dourmi tóuti li dos pèr-ço-que fuguère trop lasso pèr prene la routo. <br />A 9 ouro l’endeman, dimenche, partiguère pèr ana travaia au garage. Arribère à 10 ouro e miejo à Sant-Giraud (noun es pas qu’ai respeta li limitacioun de vitesso, es qu’avans de parti, aviéu de causo de faire encò mieu). Dounc, coume la vèio anère pas au garage, aqueste jour, i anère tout-d’un-tèms ! Ai travaia sus ma veituro. Coume l’ame ma veituro ! Sabés qu’à Hugo de L1 li agrado li Porche tambèn ??? Ai pas prés lou tèms de manja à miejour coume acò gagnère de tèms pèr avança. En plaço d’un repas vertadié, manjère de banano, vous dise pas quant pèr qu’après lou Danis se trufo de iéu ! Passère la journado à me lava li man, metre de gant pèr lou fre, li menleva pèr que capite pas de travaia emé de gant… ço qu’esplico lou negre de mi det. De tout biais, Claro me trovo sexy emai s’ai li man negre dounc es pas grèu. Acabère ma journado de travai à 8 ouro e miejo à pau près. Anère lèu à la doucho, e tornère sus moun doursié de Memòri e raconte fins à 8ouro. Mai coume me fau tourna legi lou chapitre à cade cop, me pren de tèms e me gounflo. Anère manja. Mi gènt de pausèron de questioun sus ma serado emé Claro, mai valié miés pas respoundre ! Coume fuguère lasso, e que Mistral demando d’energio, me metère à la redacioun de « moun » blog. Mai pèr manco d’idèio, acabère pas moun article. <br />I’a de jour, coume acò, ounte lou travai nous empacho de travaia. Es estrange mai es coume acò.<br />Pamens, lou dilun, fuguère mai en fourmo tant pèr travaia au garage que pèr avança lou blog e lou doursié. <br />Vaqui, la dimenchado es acabado, me tardo de tourna vèire moun amourouso Clareto qu’ai de causo novo de ié conta. <br />Uno bono dimenchado, pleno de reboumbamen. Coumençarai bèn la semano.La bediga negrahttp://www.blogger.com/profile/09120749535920164259noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2430095175181389802.post-33937600349904208512012-01-26T11:15:00.000-08:002012-01-26T11:57:48.822-08:00<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/LQCOVRiUY78?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></span></div>
<br />
<div style="font-family: "Courier New",Courier,monospace; text-align: justify;">
<b><i><span style="font-size: large;">En omenatge a totas las bedigas mòrtas per aquela cagada de mangiscla que li dison : kebab.</span></i></b></div>
<div style="font-family: "Courier New",Courier,monospace;">
<b><i><span style="font-size: large;"><br /></span></i></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><i style="font-family: "Courier New",Courier,monospace;"><span style="font-family: "Trebuchet MS",sans-serif; font-size: large;">........La bediga merita al mens que se regalem amb un bon coscós, mèrda !</span></i></b></div>La bediga negrahttp://www.blogger.com/profile/09120749535920164259noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-2430095175181389802.post-2700204643098836022012-01-24T12:01:00.000-08:002012-01-24T12:09:13.076-08:00<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhH3WjeRGM9cezMAf0nSt8cytgV7JP2_lLbGzzfEFym9em-TLj_CAn4iK430amk7bghI8Ohs4AYwB3jIaWuTtcj41tv2AcYiZLG_AemPXCnSAfWmBfudGzyvrooattASugvwNV_FyjSgms/s1600/P1020007.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhH3WjeRGM9cezMAf0nSt8cytgV7JP2_lLbGzzfEFym9em-TLj_CAn4iK430amk7bghI8Ohs4AYwB3jIaWuTtcj41tv2AcYiZLG_AemPXCnSAfWmBfudGzyvrooattASugvwNV_FyjSgms/s200/P1020007.JPG" width="200" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"> <b><i style="font-family: "Courier New",Courier,monospace;">Bediga Negra en País Basc </i></b></span><b><i style="font-family: "Courier New",Courier,monospace;"> </i></b> <br />
<br />
<i>Dedicaçat a Misso, Petit Chou e sa familha</i><br />
<br />
<br />
Vaquí lo retorn setmanièr de la Bediga Negra per contunhar lo recit de sas aventuras en País Basc !<br />
Comencèri per vos far una visita dins l'òrdre que ieu descobriguèri lo País Basc. Aprèp Espeleta, aguèri l'astre de me faire menar del costat d'Itxassou, Itsasu que fai partit de la província de Labord. Ne profiècha per parlar un pauc del descopatge del País. D'en primièr, i a las Províncias Bascas del Nòrd que recampa Labord, capitala Baiona, Bassa Navarra que sa capitala es Sant-Joan-Pè-de-pòrt e Sola, capitala Mauleon. Puòi i a las Províncias Bascas del Sud que compòrta la província de Guipuzcoa (capitala Sant Sebastian), Viscaia (Bilbao), Alava (Vitòria-Gasteiz) e Navarra (Pamplona). Lo nom del vilatge vòl dire « ont i a fòrça ginèsta » pasmens es per son cerièr qu'Itxassou es conegut, e la confitura qu'òm fai amb aquò. A mai, al mes de mai lo vilatge entièr se cobrís de ròse quand los arbres florisson. Es tras que polit ! Coma Espeleta per sa pebrina, Itxassou festeja son cerièr cada an, la primièra dimenchada de junh. Lo vilatge costeja l'Artzamendi, qu'es una das montanha mai nauta del País Basc. Enfin, l'atraccion del vilatge demòra la piada de Rotland. Es Artzamendi que traversa un rocassàs e que mena as sorgas del Laxia. La legenda conta que lo rocàs traucat deu sa fendascla al sabot furiós del chival de Rotland que fugissiá los Vascons. Una autra legenda encara, conta que s'agiriá d'una dobertura facha per un còp d'espasa de Charlemagne.<br />
Vos daissi pas sens qualques imatges d'aquel canton, que l'aurètz compres, es vertadièrament magnific !<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9g7n06Jgn1s9eRYCaIQd2N0jtipwa_lF354b5hfZD6rPKOKiFwcQyqJmyOk-MnDUbopq5n-1kHJqJK8iIeM9M7LEPf4vVymsr22198rJOsfFwmRN3S6OT_YAx22MCpnvalGmA_2gI1h8/s1600/P1010994.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9g7n06Jgn1s9eRYCaIQd2N0jtipwa_lF354b5hfZD6rPKOKiFwcQyqJmyOk-MnDUbopq5n-1kHJqJK8iIeM9M7LEPf4vVymsr22198rJOsfFwmRN3S6OT_YAx22MCpnvalGmA_2gI1h8/s320/P1010994.JPG" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Plan venguda</td><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><br /></td></tr>
</tbody></table>
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGnep4BikXSTuh_PwhdT0YFUrjBnz_mJjCU9NBgE9nGqmhriWVPIANxnLFJ3pJ-E41-PMjEiaFrz3kcFCUr0PyC4Dd0UI2GQh3K7c1o4ruc93nW48xGaKztpvNo3oNcUu1IRxio7Zahvo/s1600/P1010995.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGnep4BikXSTuh_PwhdT0YFUrjBnz_mJjCU9NBgE9nGqmhriWVPIANxnLFJ3pJ-E41-PMjEiaFrz3kcFCUr0PyC4Dd0UI2GQh3K7c1o4ruc93nW48xGaKztpvNo3oNcUu1IRxio7Zahvo/s320/P1010995.JPG" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Montanhas d'Itxassou</td><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><br /></td></tr>
</tbody></table>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
Mai recentament, visitèri un vilatjót qu'es capitala de la Província de Bassa Navarra. Aquò's risolièr en País Basc, per de qué i a d'endreches pichonets que senhorejan sa província. Trapi qu'es valorizant, non ? M'agradariá a ieu, que Sant Guiraud siague capitala d'Erau per exemple ! Permetriá al mond de conóisser, a mai pas que de nom, un canton polidet del país. N'i a a bodre d'exemples que podriam préne a cò dels Bascs...Bref tòrni aquel canton li dison Sant-Joan-Pè-de-pòrt, Donibane-Garazi e Las Valadas das Aldudas, Aldude. Lo vilatge es famós mai que mai mercés al passatge de Sant Jaume de Compostela, qu'una molonada de romieus segrèron aprèp el. Èra un luòc de repaus abans de contunhar son romievatge e de franquir las montanhas. Es per aquò que se trapan fòrça albèrga e ostalariá. Los romieus arribavan per la pòrta Sant Jaume, qu'es classada al patrimòni mondial. Lo vilatge foguèt bastit al sègle XII. Mas se sètz coma ieu, que l'istòria e vos faga dètz e qu'aquela epòca vos parla pas tròp, vos podetz al mens imaginar que i a de polidas pèiras aquí. D'efièch, lo vilatge a servat un aspècte autentic. Per ieu, Sant-Joan-Pè-de-pòrt reverta fòrça Còrda per çò que sa carrièreta poja cap al cèl. Bon, monta pas tant, mas quasi !<br />
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZNoBJikyl_-ulpBn6mKewQ3D8SpwU1oBp63I8F6QizLa_himjpSzdruk-tVgq77O1VXCG5eHeRU9YHf0_mey5YpYQ1Ign6swXqsZ-fGWg-AZ8chyhM9Bro36kaz93moypRPhKFzX8bmU/s1600/IMG_8053.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZNoBJikyl_-ulpBn6mKewQ3D8SpwU1oBp63I8F6QizLa_himjpSzdruk-tVgq77O1VXCG5eHeRU9YHf0_mey5YpYQ1Ign6swXqsZ-fGWg-AZ8chyhM9Bro36kaz93moypRPhKFzX8bmU/s320/IMG_8053.JPG" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Polit ostal de Sant Joan</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnxlVFTMZK_2zRUjY3B0E6pOvk4ylA3gnGo-Mk39gBrzgSkmdgSzpQZzL2xCC0HhJD3wTys_ncvU3euuSZ6rO4ESIuSfunJG5BZ9n3Ahq7CNDv6zxvua4aEekOFaGDIpipnpN7dQI93c8/s1600/IMG_8096.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnxlVFTMZK_2zRUjY3B0E6pOvk4ylA3gnGo-Mk39gBrzgSkmdgSzpQZzL2xCC0HhJD3wTys_ncvU3euuSZ6rO4ESIuSfunJG5BZ9n3Ahq7CNDv6zxvua4aEekOFaGDIpipnpN7dQI93c8/s320/IMG_8096.JPG" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">La Niva </td></tr>
</tbody></table>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
A gaire de temps de Sant Joan, avètz Las Aldudas. Ne profièchi que sèm pas luònh per vos n'en parlar, qu'aquò val lo detorn. Aquela valada es simplament magnifica. Aquesta recampa dos vilatges : Las Aldudas e Urepel. I a una escorreguda d'al mens una ora de far (qu'ai pas facha anatz compréne per qué) e que partís a la descoberta de l'elevatge del pòrc basque. E òc ! Los bascs an sa pròpria bèstia ! An son pottok atanben que ne parlarèm... En 1981, la raça del pòrc basc èra menaçada. Mas d'elevaires aguèron l'idèia de los recampar dins aquesta valada. S'aquò vos interessa i a un site plan fach sus cossí an sauvat lo pòrc...en ne fasent de cambajon ! : <a href="http://www.pierreoteiza.com/">http://www.pierreoteiza.com</a>. I a mèma una visita del vial ont elevan los pòrcs bascs.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgf-XZ9PP3GDq7wpOGmnEchKuflac3HVMzBVmIrK5pa01gGqQpqzY9TrqYqzpQ0RTL4d18pJMhzAqgac-z-fMFIxQXBzN5Izq8zH5Em4cXwq_KnCRWxBTTNgsXEW58zk_hn0hxjgx737a0/s1600/porcelet.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgf-XZ9PP3GDq7wpOGmnEchKuflac3HVMzBVmIrK5pa01gGqQpqzY9TrqYqzpQ0RTL4d18pJMhzAqgac-z-fMFIxQXBzN5Izq8zH5Em4cXwq_KnCRWxBTTNgsXEW58zk_hn0hxjgx737a0/s1600/porcelet.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Porcinons pichons. Avètz totjorn envetja de manjar de cambajon ?</td></tr>
</tbody></table>
</div>La bediga negrahttp://www.blogger.com/profile/09120749535920164259noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2430095175181389802.post-61494742147760449352012-01-17T13:24:00.000-08:002012-01-22T05:12:20.534-08:00<div style="text-align: justify;">
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"> Bediga Negra en País Basc : Dax/Hossegòr/Espeleta</span><br />
<br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">Es la dintrada ! E coma a cada dintrada, ai lo moral al fond de las botas. En soldas las botas. O joslinhi per de que quand vai pas, cal relativisar, totjorn ! Vau quitar mon garatge fins a las vacanças que venon ? Al mens sarai contenta d'i tornar ! Avèm una molonada de trabalh en perspectiva ? Dintrarem mens colhons cada sern a l'ostal. Caldrà èsser filmat maugrat la timidat ? Ben farà de polits sovenirs d'agachar dins qualquas annadas. Bref, quand sèm en bas, podem pas que montar. </span><br />
<br />
<span style="font-size: large;">En esperant, vos vau parlar d'un país que m'agrada fòrça, e que i passèri qualques jorns del temps de las fèstas de Nadal : Lo País Basc que li dison Euskal Herria, per mostrar qu'aprenem quicòm en licéncia d'occitan ! Precisi que soi fòrça chovina e que cridi a qual lo vòl ausir que mon vilatge es lo mai polit del mond. Dalhors, gaitatz s'es pas polit coma tot : </span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCbSN9X_qHVjvV8nnksbJWwXJcsedprQgFXFyN3Zut49HyTUMQ8R1WrGehuZpc28IrXhltywk-pcu-bY04c3K2SPS2NfaXSjqNvMS1XjOfb9clLxpH1WvfAEenhhx5RxqPF-8FyfyZGdE/s1600/DSC_0010.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="212" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCbSN9X_qHVjvV8nnksbJWwXJcsedprQgFXFyN3Zut49HyTUMQ8R1WrGehuZpc28IrXhltywk-pcu-bY04c3K2SPS2NfaXSjqNvMS1XjOfb9clLxpH1WvfAEenhhx5RxqPF-8FyfyZGdE/s320/DSC_0010.JPG" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<br />
<span style="font-size: large;">Aquò explica, a mai s'es pas polit, qu'ai jamai agut envetja de visitar de regions de França, per çò qu'èri segura d'aver vist l'essencial ! Mas un jorn, descubriguèri lo País Basc e Las Lanas, que m'agradan elas tanben. E dempuòi, me fau totjorn un plaser d'i tornar. Dax, Hossegor, Baiona, Anglet, San Sebastian e encara d'autres ! Sai pas per que, mas son d'endreches que me calmejan. Ont me sentissi vertadièrament en patz e vuèja. Per començar, i a Dax, ciutat das aigas ! Me diretz, es pas la vila que fai somiar ! Per dire la vertat, es una ciutat termala, envasida per lo vielhum que ven de tota part de França, per trempar son cuòl dins sas aigas dichas curativas. I a pas res a i far, pas res a i veire, nimai de visitar. Vila das aigas, pòrta plan son nom pecaira ! Plòu de longa dins Las Lanas ! Es terrible per una bediga. Pasmens m'agrada, Dax. M'encanta per exemple de manjar dins son pichòt restaurant poirrit, avenguda Clemenceau : L'Orange Ball. I a pas jamai degun, la decò sembla estada facha per ma rèire-rèire grand e i a lo panèu irange que cluqueja sens fin, defòra, per degun. Me fai pietat l'Orange Ball. Pasmens m'agrada tròp d'i manjar !</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhiOCXjFB4QBweOxcZTTKEAPsIWknyC_JFDolBTlK4XyQTlABbwEnjBxmvRba_dK8IQxzdPmuX7h03XHDLHfVnbqgzFQqpj-EP4h-_Iu6flboaMzH7IUdYmgPH2Qrv7F1EdZ1pHHGt4MDc/s1600/ORANGEBALL.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="207" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhiOCXjFB4QBweOxcZTTKEAPsIWknyC_JFDolBTlK4XyQTlABbwEnjBxmvRba_dK8IQxzdPmuX7h03XHDLHfVnbqgzFQqpj-EP4h-_Iu6flboaMzH7IUdYmgPH2Qrv7F1EdZ1pHHGt4MDc/s320/ORANGEBALL.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
<span style="font-size: large;"></span><br />
<br />
<span style="font-size: large;">Es Dax que me faguèt aimar lo País d'en primièr. Èra pas que la debuta d'una longa istòria d'amor. Faguèri puòi la conoissença d'Hossegor e sa platja. Verai qu'es bela la Mar Nòstra, mas l'Atlantic es un espectacle que val lo còp atanben.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
<span style="font-size: large;">Se perseguissetz aprèp Hossegor, quitatz Las Lanas per lo polit, lo sol, l'unenc País Basc. Ma descoberta d'aquel, comencèt amb lo pichòt vilatge d'Espeleta/Ezpeleta, conegut coma tot lo mond s'en dobtan per sa pebrina celebrada cada an al mes d'octòbre. Pasmens, es l'annada tota que podètz remirar las parets rojas del vilatge, qu'aboris amb fiertat sas pebrinas. Lo torn d'Espeleta es lèu fach...per los que son pas interessats per la mangiscla. Per ieu, lo País Basc se resumís a tres causas e lo manjar ne fai partit ! De mangiscla ne volètz vautres ? De botigas de salsissòts, de formatge, de glaças artisanalas Txomin, sens doblidar de chocolats amb lo famós talher Antton.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWblQGxpV1krM4xEd0qSWjwu7AYuWa-1kwuKizMq45EhMDndy9wI3MR9rDem89lTmQusEyEiGdaL0I83HgeX9nNx3Vl9cvQeZT_GFjUO72lRKIT87qDukKNIy2Q37-uMGQazr0RtAoj_k/s1600/P1020037.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWblQGxpV1krM4xEd0qSWjwu7AYuWa-1kwuKizMq45EhMDndy9wI3MR9rDem89lTmQusEyEiGdaL0I83HgeX9nNx3Vl9cvQeZT_GFjUO72lRKIT87qDukKNIy2Q37-uMGQazr0RtAoj_k/s320/P1020037.JPG" width="240" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Talher del molin Espeleta</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNi3H1Dky9TID3FUBu3wiTSK2IXggGXu_lY4Cmx-qFVUrdk_9KfZzFUQrTnEyUMDuKjqG6Coc1pAvINOu5J4XKOuy6eATYlq1Dj9PvHGrVN5XbO3UDyras3A4FFuFW2-h1Z9AKQnpNObo/s1600/P1020033.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNi3H1Dky9TID3FUBu3wiTSK2IXggGXu_lY4Cmx-qFVUrdk_9KfZzFUQrTnEyUMDuKjqG6Coc1pAvINOu5J4XKOuy6eATYlq1Dj9PvHGrVN5XbO3UDyras3A4FFuFW2-h1Z9AKQnpNObo/s320/P1020033.JPG" width="240" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Glèisa d'Espeleta</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDEfQQSmvmrr7r2bJW_UG-K6_Nf8PnyKGlbBcVVsEmawxzzxdGpDoI_YcyYB6sdQGxwneaio4nbWz37UQ3whMp_anLsTc8sY9ZKcyER7geY5Kaa5FDUgnyPOGdbgQnqxfuSb841Zty6ZA/s1600/P1020034.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDEfQQSmvmrr7r2bJW_UG-K6_Nf8PnyKGlbBcVVsEmawxzzxdGpDoI_YcyYB6sdQGxwneaio4nbWz37UQ3whMp_anLsTc8sY9ZKcyER7geY5Kaa5FDUgnyPOGdbgQnqxfuSb841Zty6ZA/s320/P1020034.JPG" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><br /></td></tr>
</tbody></table>
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHLohTk5YTNVnid6h3_A9KGywqtyTNME6_-2KH1i4vKHKen9VTd_jqringgAppQ63UEl04EiwVEBUhu1DvIg_jeYhv_KePenyF24xokAqhUPnPQ9n0WSQBaE-2iBd3sUb8G6_Fn9dcaKE/s1600/P1020035.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHLohTk5YTNVnid6h3_A9KGywqtyTNME6_-2KH1i4vKHKen9VTd_jqringgAppQ63UEl04EiwVEBUhu1DvIg_jeYhv_KePenyF24xokAqhUPnPQ9n0WSQBaE-2iBd3sUb8G6_Fn9dcaKE/s320/P1020035.JPG" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Ostal Antton<br />
<br />
<br /></td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: justify;">
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
Al còp que ven per contunhar la visita d'Euskal Herria...</div>
</div>La bediga negrahttp://www.blogger.com/profile/09120749535920164259noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2430095175181389802.post-29259332155538827512011-12-02T04:39:00.001-08:002011-12-04T10:48:27.231-08:00BEDIGA KART<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRDMvEXorYX9d7kVjJiNVzI2tguXPFP4UsbRYid6ZPppIrJklV9t4cTELoeoaipdlPceR4kSOM-zBvPqCpwPoUrhH4XPN1M503NRLgDICjmtk0PvBU_ij6WcZgwaKt1poox2wM_86sJws/s1600/moyeux-de-piste-ar-piste-route-de-black-sheep-bikes.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="288" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRDMvEXorYX9d7kVjJiNVzI2tguXPFP4UsbRYid6ZPppIrJklV9t4cTELoeoaipdlPceR4kSOM-zBvPqCpwPoUrhH4XPN1M503NRLgDICjmtk0PvBU_ij6WcZgwaKt1poox2wM_86sJws/s320/moyeux-de-piste-ar-piste-route-de-black-sheep-bikes.jpg" width="320" /></a></span></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;"> </span></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;">De
qué m'agrada quasi mai que Nadal ? Desencusatz per la transicion
poirida...Es la fin del semèstre e cadun fai çò que pòt !
M'agrada tanben de faire la piòta al karting. Es un moment ont me
pòdi vojar lo cap dels laguis, rire e de còps plorar (de rire mas
pas totjorn !). Cavalguèri mon primièr karting a sept ans a la
Granja Villa en Pèro. Eri pas trop rassegurada mas lo tipe de la
gira me diguèt fèrme : </span></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;">_Te laguies pas nenòta, se pòt pas que
taules amb un kart...</span></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;">Desamarrèri. Anava plan. Abrivèri. M'agradèt.
Apièjèri encara mai e virèri per préner lo viratge. Aquí faguèri
un tonèl espectaculari e aterrèri dins lo decòr ! Primièr
accident de la rota a sept ans, tot lo mond se pòdon pas vantar
d'aquò. En tot cas, ieu m'en vanti pas...Lo temps passa e decidi de
m'o metre seriosament al karting. Lo mai pròche d'a cò meu es a
Grabels. Lo primièr còp (de kart francés) lo tipe me ditz :</span></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;">_ Te
laguies pas jovenòta, es impossible de taular amb un
kart...</span></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;">Impression d'aver ja viscuda aquela scèna...Marrit
pressentiment. Aquel còp se passèt plan e dempuòi i vau sovent. Es
una gira pro larga, interessanta de far e lo mond que i trabalhan son
fòrça agradiu. De quora en quora organizan de jornada pilotatge ont
lo circuit es reservat per una còla reducha. Om s'i pòt inscriure e
virar tot lo jorn per se melhor. Lo patron t'observa e balha de
conselhs segon çò que se pòt melhorar dins la conducha. A mai se
fai aquelas jornadas, a mai se pòt menar de karting poderós çò
pus interessant. I a tanben de corsas mai o mens importantas que se
debanan e que son totjorn espantanta de veire. M'agrada de veire
l'estile e l'estrategia de cadun. </span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEit93Ssm4YZI8st_H4u-WlEa4m_aFB6hxMy1ly1dvEXRVY33HdV9qTtA4aaWFVxnCtjn0zd6HDX06lOLKs1O-xV35e9NM6PgfLj9hDKucqlKwmFpwqwWaPHymQK4QrTVwiatSQDjF0SdoA/s1600/kartgrabels.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEit93Ssm4YZI8st_H4u-WlEa4m_aFB6hxMy1ly1dvEXRVY33HdV9qTtA4aaWFVxnCtjn0zd6HDX06lOLKs1O-xV35e9NM6PgfLj9hDKucqlKwmFpwqwWaPHymQK4QrTVwiatSQDjF0SdoA/s1600/kartgrabels.jpg" /></a></span></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;"> </span>
</div>
<span style="font-size: large;">
</span><br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;">Mas
recentament descobriguèri lo karting sus glaça que n'aviái pas
jamai fach. Los fornidors de l'automobila organizan sovent de
jornadas d'iniciacion a qué que siague (de F3000, de batejalhas de
pilotatge o de corsas de karting) ont mecanicians e carrocièrs de
Lengadòc son convidats. Erem doncas un quinzenat a Vegapolis
Montplhièr per se liurar batèsta entre carrociers de diferentas
ciutats, puòi qu'èra de kart sus glaça ! Imaginatz un pauc !
Sus la pista granda, avián instalats de plaidejaments per qu'aquò
semblèsse los corredors d'una gira. Lo circuit contunhava ont i a
normalament la pista de dança e qu'es mai estrech per passar. A
vòstre vejaire, de qué se passa quand largatz amassa, vint òmes
completament calugs de l'automobila, sus una pista de kart ?
Evidentament, los organizadors avián vist venir lo còp. Qualques
susvelhants èran escampilhats sus la gira, per vigilar que degun
faguèsse pas lo colhon. Se ne vesián un que depassava a la dintrada
del pertús, que butava un autre kart o que tocava un plaidejament,
lo menaire aviá una multa : lo susvelhant aviá una telecomanda
qu'alentissiá un momenton lo kart. Pichòt aperitiu abans de i anar.
Aquí, èron totes los melhors amics del mond, charra que charraràs,
e consí vas, e de qué contas dempuòi lo temps...e patin cofin.
Puòi metèm la combinason, lo casco e sonan las còlas. Tre lo
despart, vai quèrre amistats e gentilhessa ! Avèm d'astre que
se fagan pas cambeta. Son d'òmes : vòlon totes arribar primièr
de segur ! Un còp sus la gira, quane plaser ! A la debuta,
èri tota desvariada per qu'es totalament diferent del circuit sul
quitran. Ben òi, la glaça aquò lisa. Quand freina, lisa sus dètz
metre e s'espotís contra la paret, lo kart vesin....o encara lo
susvelhant ! Cal lo temps de s'acostumar e d'atrobar la tecnica.
Evidentament, ne calguèt un de colhon per escampar pelòfas de
bananas e petards sus la pista . Foguèt una penta de rire e
d'emocions tota la serada. Espèri qu'aurai l'escasença d'o far
tornarmai e que mon istòria d'amor amb lo kart durarà encara longtemps ! </span></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjSS9Jrnxm3PHfPcKEEs2oxBVfzX81svdqKX2-k21KzPlnOOT3pXuVFHKph5c-4gst0wK5RekacARdwKVnqZP234D7kbAhgVhiKogcZ50Ov__uzZo6Tw5yhKMG49eKgk5AivZCGLPb2GlY/s1600/kartglace.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjSS9Jrnxm3PHfPcKEEs2oxBVfzX81svdqKX2-k21KzPlnOOT3pXuVFHKph5c-4gst0wK5RekacARdwKVnqZP234D7kbAhgVhiKogcZ50Ov__uzZo6Tw5yhKMG49eKgk5AivZCGLPb2GlY/s320/kartglace.JPG" width="320" /></a></span></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<span style="font-size: large;">
</span>La bediga negrahttp://www.blogger.com/profile/09120749535920164259noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2430095175181389802.post-70883209486744301952011-11-27T05:50:00.001-08:002011-11-27T09:09:55.299-08:00<span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;">M'agrada,
m'agrada, m'agrada Nadal !</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;">Cada
annada, quand se sarram de las fèstas, veni insuportable per mon
entoratge (vòli dire encara mai que de costuma). Urosament per eles,
Nadal es pas qu'un còp per l'an. Per ieu, es un periòd comol
d'estrambòrd e un pauc de tristum. Mas subretot d'estrambòrd !
Comença tre la mitat del mes de novembre. Las botigas cambian sa
veirina d'Halloween per se vestir de blanc, de verd o de roge. I a un
fum d'estile de decoracion possibla a l'ora d'ara : lo
tradicional verd e roge, lo glacial blau e blanc o encara lo negre
(que m'agrada pas cap). Podriái passar d'oras entièras dins aqueles
magasins a trantalhar per causir las colors de mon sap, per fin
finala dintrar sens pas res, puòi que n'ai ja de decoracions...Los
supermercats escapan pas a la contagion de Nadal. Cal traversar de
carrièras longàssas de boitas de chocolat de totes los gostes,
abans d'arribar al rai fresc. Tot aquò m'en lassi pas. Cada annada
m'encanta de veire, quasi, las meteissas causas que tòrnan. Los
chocolats, las decoracions, las joguinas. A la television, passan los
meteisses films dempuòi de lustres ! Es lo temps de las
comedias romanticas a la<a href="http://youtu.be/zSQPdzqQTU8"> Love Actually</a> e <a href="http://youtu.be/xmJ5gwJxidA">Bridget Jones</a> ! Puòi i
a la crompa tradicionala del calendièr de chocolat ! Tot lo
mond an lo seu. Es un bonur de se levar lo matin, de dubrir lo
fenestron en carton, se demandar se serà una estèla o un trin en
chocolat... E de còps que i a, pas res. Lo fenestron es vuèg. Per
que i a un golamàs qu'a manjat sos vint cinc chocolats tre lo
primier del mes, e a decidit de s'atacar al tieu de calendièr !
Mas Nadal es tanben un moment de partage, doncas se cal pas enfadar.
Lo melhor mejan es de plancar lo calendièr dins un endrech segur,
ont lo gloton lo traparà pas jamai. Nadal se vei, e se sentís !
Nòlia bon Nadal ! Al mercat que se debana en parallèl de las
iviernalas sus La Comedia, de mercants fan grasilhar de marrons o de
castanhas. Te met una ponhada dins un cornet en carton e se pòt
crocar dedins en se passejant dins lo mercat ont l'odor de vin caud
se mescla al fum de las castanhas que craman. Un pauc pertot, dins
las carrièras o a l'Universitat, podèm sentir las aurenjas o las
clementinas. Aquò's tanben Nadal ! Mas me pensi que tot lo mond
saràn dacòrd per dire que çò que nòlia pus bon, es çò rare :
la nèu. E los cracinaments que fan los pases dins la nèu. Brèu !
I a tot un fum de tradicions que me fau (a ieu e a ma familha) un
dever de respectar cada an, coma l'escota jornalièra d'aquel cant de
Nadal. Normalament es pas qu'a partir del primièr de decembre, mas
vau far una excepcion per uòi :</span></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/JOIFfxVrRzU?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></span></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;">Vaquí
totas las rasons per de que m'agrada tant Nadal. Es lo moment ont la
familha se recampa. Çò triste es que las gens, elas, son de mens en
mens al rendetz vos. I a cinc ans, èrem totes esquichats sus la
taula del salon, los rires cubrissián lo son de la ràdio. Sus
las fòtos, de parelhs de gautas rojas que rison. Uòi, sèm mens e a
taula i a pro de plaça. Lo cant de Nadal que passa en bocla s'ausís
plan. S'embarrar dins lo tristum ? Non pas, per que totes los
moments passats, seràn de polits sovenirs !</span></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;"><br /></span>
</div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;"><br /></span>
</div>La bediga negrahttp://www.blogger.com/profile/09120749535920164259noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-2430095175181389802.post-60920495730059349242011-11-21T13:37:00.001-08:002011-11-21T13:47:12.349-08:00<span style="font-size: large;"><span style="font-size: x-large;">La frasa del jorn</span> : </span><br />
<span style="font-size: large;">"Se contunha de capejar aital, la vau metre sus la plaja arrièra de la veitura de Barbarà."</span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4GDCa8KamnTAcwia5UFLj6CsjrvF4tZtDn6fdgyVBaB1ZuKZ5oe-wgqI7C7pRTqtxOkKaSueAD1vjozBIulgFa3-Oy6q9uf9njF-Td9H30NQs3oVJJfP81_01lZ6Ky4NLckTCG0dNij4/s1600/bulldog-marron-qui-ballance-la-tete.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4GDCa8KamnTAcwia5UFLj6CsjrvF4tZtDn6fdgyVBaB1ZuKZ5oe-wgqI7C7pRTqtxOkKaSueAD1vjozBIulgFa3-Oy6q9uf9njF-Td9H30NQs3oVJJfP81_01lZ6Ky4NLckTCG0dNij4/s200/bulldog-marron-qui-ballance-la-tete.jpg" width="200" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<span style="font-size: large;">Qual a dich aquò ?</span>La bediga negrahttp://www.blogger.com/profile/09120749535920164259noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2430095175181389802.post-87814770181900361042011-11-20T09:08:00.001-08:002011-11-20T09:14:18.360-08:00<br />
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: small;">« Cal
pas jutjar un libre a sa cobertura ». Òm ditz de longa, qu'es
pas polit d'aver de prejutjat sus las gens, e encara mai de criticar
quand òm sap pas. Aquò començava.. tre l'enfància, quand
alongavam dos pans de nas davant los espinarcs crèmas, e que la mamà
reprochava : « _Cal gostar abans de dire qu'es pas
bon ! ». Fin finala es quand même desgulassa, mas al mens
se podèm regaudir d'aver tastat...o pas ! Marcha tanben per la
musica, los vestits, los libres e las personas. Pareis que n'i a que
capitan de demorar neutre. Ieu ne soi pas capabla e mai s'ensagi de
me melhorar. Vertat qu'es mal. Dempuòi que trevi lo departament
d'occitan, aviái de prejutjats sus qualquas personalitats, mai que
mai d'escrivans. Comencèt amb Mistral e son òbra màger :
<i>Mirèio</i>. M'a pas res fach pecairòt. Son benlèu de causas
qu'ausiguèri pr'aquí n'aquí, una frasa per aicí, una frasa per
ailà, o mesclatz tot e PAN ! Avètz una idèia tota facha sus
Mistral. E vaquí qu'en primièra annada, nos calguèt legir <i>Mirèio </i>!
Urosament que soi una estudianta seriosa que fai sos devers,
legiguèri <i>Mirèio</i>. E ben m'agradèt fòrça fòrça. Aguèt
pas res de veire amb çò que m'imaginavi. Dempuòi aquel episòd,
Mistral e ieu avèm fach la patz. Coneissetz l'autre provèrbi ?
« Los prejutjats an la vida dura ». Los apriòris coma
l'agram, contunhèron de créisser malgrat l'experiéncia
mistralenca. Fins a i a pauc de temps, èra çò parièr amb Ives
Roqueta. L'aviái pas jamai vist, nimai ausit e encara mens legit. Un
jorn demandèri : « _De qué ne sas tu, d'Ives Roqueta ?
_Se vòs <span style="text-decoration: none;">Ives Roqueta, es un pauc
lo </span><i><span style="text-decoration: none;">Voldemort</span></i><span style="text-decoration: none;">
d'Occitània.</span>... ». Es coma aquò que comencèt entre el
e ieu. I a mièlhs coma primièr rescontre, per que me fai paur
Voldemort. A-n'aquò s'apondèt totes los prepaus del Mèstre JCF que
descriguèt l'escrivan coma un òme amb fòrça caractèr en contant
d'unas anecdòtas. Dins mon sicap de caluga, pastat de catequisme
dualista e traumatisant, faguèri D'Ives Roqueta lo besson malefic de
Max Roqueta, qu'es lo Bon-Dieu-que-fa-plòure. Vos passi lo demai
dels detalhs que m'inventèri tota sola. E ben òc, soi aisidament
impressionabla ieu ! D'un brave tipe qu'a pas res demandar, ne
fau un dracàs. Mas encara un còp, mercés a-n'aquela polida
disciplina qu'es la literatura, m'avisèri tornarmai de mas errors.
L'an passat, anèrem en Rouergue per descobrir lo país de Bodon.
Vegèrem una vidèo agradiva ont Ives Roqueta parlava de l'òbra de
Bodon, sus un fons dessenhat. M'encatèt son biais de parlar e sa
lenga que semblava se raprochar de lo qu'ai pogut ausir a cò mieu.
Pr'aquò, me decidiguèt pas completament per lo legir. Ongan, nos
cal far tres fichas de lectura, sus tres òbras diferentas. Rebalavi
dins la bibòc, a dobrir puòi tanquar cinquanta libres, sens me
decidir. Un vintenat de monta-davala sus la cadièra aprèp, aviái
totjorn pas res trapat. Desesperada, me viri cap a mos camaradas (Oï,
demandi sovent lo vejaire dels autres): « _Sabètz pas de qué
podriái legir per ne far un estudi ? _A ieu, m'agrada
fòrça Ives Roqueta, en pus es de mon país ! ». E coma
Noemia es totjorn de bon conselh, causiguèri de l'escotar. I a
tanben que n'ai mon confle de cercar. <span style="font-style: normal;">Manlèvi</span><i>
Made in « France »</i> e lo legissi gaireben d'un trach !
Revelacion, flash, liuç çò que volètz. Encara un còp de mon
educacion crestiana de segur...Brèu, m'agrada tròp e mai s'es pas
polit de dire « tròp » quand s'agís d'una òbra aitala.
Per contar un pauc, lo libre recampa tres novèlas : <i>Einführung
in die Florida</i>, <i>La Maleta </i><span style="font-style: normal;">e</span>
<i>Merda a Vauban</i>. La novèla de <i>La Maleta</i> m'agradèt mai.
Conta l'odissèa d'una familha modesta que s'en vai al Mans per las
vint quatre oras. Lo paire, la maire e los dos drollets que charran e
se carpinhan mai que mai çò pus risolièr. Es una de las istòria
que pòt èsser la nòstra e que d'efièch rampela de sovenirs
d'enfància. Aprèp, me pensi pas èsser qualificada per far
l'analisi de tot aquò. Seriá pecat. I a una causa que cambia pas,
es que gardi una certana crenta cap a-n'aquel Mossur, qu'es pas pus
de paur mas d'admiracion e de respècte. </span></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: small;">Soi
tombada, entre autra, sus <a href="http://vimeo.com/30673289">aquesta vidèo</a> qu'ilustra plan lo libre
qu'ai legit e la tòca de son autor. S'exprimís amb una mescla
d'emocion e de convicion que me galinan la carn.</span></div>
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="300" mozallowfullscreen="" src="http://player.vimeo.com/video/30673289?title=0&byline=0&portrait=0" webkitallowfullscreen="" width="400"></iframe><br />
<a href="http://vimeo.com/30673289">L’abécédaire d’Yves Rouquette, un film d'Hélène Morsly (extrait)</a> from <a href="http://vimeo.com/user4104268">helene morsly</a> on <a href="http://vimeo.com/">Vimeo</a>.La bediga negrahttp://www.blogger.com/profile/09120749535920164259noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-2430095175181389802.post-16247987660713091982011-11-13T06:48:00.001-08:002011-11-20T13:13:39.572-08:00<span lang="EN"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: x-large;">Nos parlèt d'un temps, que los mens de vint ans, lo pòdon pas conéisser...</span></span>
</span><span style="font-size: medium;">
</span><br />
<span style="font-size: medium;"></span><br />
<span style="font-size: medium;"></span><br />
<span style="font-size: medium;"></span><br />
<span style="font-size: medium;"></span><br />
<div align="JUSTIFY">
<span style="font-size: medium;"><span style="font-size: large;">I a dos meses, vegèri "Carle Aznavour en concèrt a Montpelhièr". Diguèri a la mamà "Es l'escasença, qu'aprèp serà tròp tard". E vejaquí nos dijòus de ser partidas per veire, e mai que mai, per escotar d'Aznavour. Sus la rota, pas que de cagaraulas en Laguna. Encapèri la rason d'aquela concentracion anormala de gasteropòds, sonque en arribant al Zenith : Mejana d'atge de la populacion sus plaça : 75 ans. Los concèrts qu'an de costuma una primièra partida, o que començan una mièja ora mai tard, aquí i pensatz pas ! A uòch oras picantas, lo monsur èra assetat, penchenat, lo micro dins las mans, aprestat per cantar que ! Los vièlhs i tenon a l'ora. Se fa pas d'èsser en retard. Es simple, lo mendre pet de travèrs, los vièlhs te ne fan un formatge. </span></span></div>
<span style="font-size: medium;">
<span style="font-size: large;">
</span><div align="JUSTIFY">
<span style="font-size: large;">Ieu amb mon imaginacion versanta (e pas totjorn santa), tiravi de plans sus la comEta. Benlèu que me remarcarà, Aznavour. Benlèu s</span><br />
<span style="font-size: large;">nos maridarem ! Sens anar tan luònh, me pensavi que parlariá un pauc. Un bocin d'occitan puòi qu'es a Montpelhièr, fariá pas de mal. Ieu e mon imaginacion. Pas bonjorn, pas mèrda e en abans la musica ! Avètz ja ausit l'expression "aver un caractèr a la Carle Aznavour " ? Se trapariá : "expression modèrna (o vièlha) per dire de quauqu'un qu'a un caractèr de mèrda". L'aviái ja vist dins d'emissions Aznavour. Me disiái qu'èra normal d'aver una personalitat, quand òm es un artista grand. Parlar franc es rare a l'ora d'ara. Aquí i a pas pus res de normal. Canta una, doas, tres cançons. S'arrèsta per parlar. </span><br />
<span style="font-size: large;"><i>Aaaa, o sabiái, se pòt pas far autrament</i> :</span></div>
<div align="JUSTIFY">
<span style="font-size: large;">_Bonser en totes !</span></div>
<span style="font-size: large;">
<i></i><br />
</span><i><div align="JUSTIFY">
<span style="font-size: large;"> A, quand mème. Es pas tròp lèu...</span></div>
<span style="font-size: large;">
</span></i><br /><span style="font-size: large;">
</span><div align="JUSTIFY">
<span style="font-size: large;">_Voliái rampelar, per que sai que i a de personas qu'ausisson mal dins la sala...</span></div>
<span style="font-size: large;">
<i></i><br />
</span><i><div align="JUSTIFY">
<span style="font-size: large;">Aaa, quane brave òme...A un mot gens per los qu'ausisson pas.</span></div>
<span style="font-size: large;">
</span></i><br /><span style="font-size: large;">
</span><div align="JUSTIFY">
<span style="font-size: large;">_...qu'es enebit de prene de fòtos, que lo lum me destorba vertadièrament, es insuportable.</span></div>
<span style="font-size: large;">
<i></i><br />
</span><i><div align="JUSTIFY">
<span style="font-size: large;">Bug cerebral e l'aire estabosit que vai amb.</span></div>
<span style="font-size: large;">
</span></i><div align="JUSTIFY">
</div>
</span><br />
<div align="JUSTIFY">
<span style="font-size: large;">. A-n'aquel moment, encapèri pas. Per que son los sords que prenon de fòtos amb de flash ? Puòi, un esliuç de vertat : Lo tipe es a engular los que prenon de fòtos. E foguèt coma aquò tres còps dins lo concèrt. Vos pòdi assegurar qu'escampa un brave còp de freg per lo demai de la serada. Per lo rampèl, tornèt pas tanpauc. Mas aquò, es encara pas res...
<br />
Quand lo mond van a un concèrt, espèran totjorn la o las cançons que lor agradan mai. Esperavi doncas saborejar lo moment ont cantariá <i><a href="http://www.youtube.com/watch?v=A12ok-1zGH8">La mamà</a></i>, <i><a href="http://www.youtube.com/watch?v=0ICFwQHzndU&feature=related">Coma dison</a></i>, <i><a href="http://www.youtube.com/watch?v=NXIgqfQCo3U">For me</a> , <a href="http://www.youtube.com/watch?v=wU8e3pCYunc">Me vesiái ja</a></i>, <i><a href="http://www.youtube.com/watch?v=6DayKu9GQqI&ob=av2n">Te daissas anar</a></i>... Sus las quatre, ne cantèt pas qu'una : <i>La mamà</i>, qu'escagassèt coma cal. Aquel cant, conta las darrièras oras d'una mamà italiana. M'agrada, per que capita de pintrar la scena coma se i èri. En tot cas, dins mon cap a ieu, son d'imatges fòrça evocators. Brèu, es pas un cançon per cacalassar ! E ben al concèrt, en plaça de l'aire triste, cantèt <i>La mamà </i>sus un aire de gaug ! Lo mond tiravan totes un morre de tres pams. Comprenguèrem pas çò que se passèt dins la tèsta de Carle Aznavour aquel dijòus 10 de novembre, mas demorarà un mistèri...</span></div>
<br />
En tornant legir, m'avisi qu'ai romegat de longa, coma de costuma. Cal pas creire : èri contenta contenta de veire e d'ausir Aznavour. M'agradan totjorn sas cançons e vos asseguri qu'a una votz tant extraordinària que coma sul CD ! <span lang="EN">Es malaisit de dire quana cançon preferissi. Ne meti doas aquí, qu'a mon vejaire, fan partidas de las melhoras :</span><br />
<br />
La primièra : <a href="http://www.youtube.com/watch?v=0ICFwQHzndU&feature=related">Comme ils disent</a> (clicatz per veire)<br />
<br />
La segonda :<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/nxaZMreym88?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<i>She</i>, Charles Aznavour. Aquesta es subrebèla, e mai per ieu, qu'asiri l'anglés de costumaLa bediga negrahttp://www.blogger.com/profile/09120749535920164259noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2430095175181389802.post-41491220472732023322011-11-11T01:27:00.001-08:002011-11-11T15:34:34.475-08:00<span style="font-size: large;">Aièr, en cas qu'o sabiatz pas, èra la Sant Felibre. Si, si ! Anatz comprene amb laS frasaS del jorn :</span><br />
"Lo sol qu'a totjorn pissat sul Felibrige, es Max Roqueta"<br />
"Lo Felibrige son de mond que dançan"<br />
<span style="font-size: large;">CQFD, los Roqueta son de pissaires ! M'agrada encara mai Max Roqueta ara.</span>La bediga negrahttp://www.blogger.com/profile/09120749535920164259noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-2430095175181389802.post-90053642042387697632011-11-09T12:03:00.000-08:002011-11-09T12:03:45.327-08:00<blockquote class="tr_bq">
<span style="font-size: x-large;">La frasa del jorn</span> (<a href="http://melanizetofre.blogspot.com/2011/11/del-perruquier.html?spref=fb">qu'es totjorn pas de ieu</a>) : </blockquote>
<br />
<blockquote class="tr_bq">
<blockquote class="tr_bq">
<span style="font-size: large;">Ocupa-te de ton tafanari quichat dins ton leggin bon mercat e daissa-me menar ma vida coma pòdi. </span></blockquote>
</blockquote>
E de legir tanben aquel article sus l'<a href="http://melanizetofre.blogspot.com/2007/11/lesteticiana.html">esteticiana</a> !La bediga negrahttp://www.blogger.com/profile/09120749535920164259noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2430095175181389802.post-83528626239780244722011-11-08T00:33:00.000-08:002011-11-08T00:34:21.284-08:00<span style="font-size: large;"><span style="color: black; font-family: Times,"Times New Roman",serif; font-size: x-large;">La frasa del jorn</span> (<a href="http://melanizetofre.blogspot.com/">qu'es pas de ieu</a> ) :</span><br />
<blockquote class="tr_bq">
<span style="font-size: large;">"Los logicials liures son un pauc coma la L2. Sètz de Linux que !"</span></blockquote>La bediga negrahttp://www.blogger.com/profile/09120749535920164259noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2430095175181389802.post-13723035182694708302011-11-02T13:40:00.000-07:002011-11-07T12:05:03.352-08:00<br />
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;"> <b> <span style="font-size: large;">Lo Criterium de Las
Cevenas</span></b></span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_NEKDWxTaQTLw4zsbh5xwNNXz7-2GmB4wg6YBTzkhIqUtwAs0MPL_3BpOqBeRbYLNXIdf7e5EV6uE4lkIbfTSL2vZLwdnqaDUfkyP0-VHKibaej148ePyiz-r4byjxF4ybaXBGl1QVi0/s1600/pancarte.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="133" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_NEKDWxTaQTLw4zsbh5xwNNXz7-2GmB4wg6YBTzkhIqUtwAs0MPL_3BpOqBeRbYLNXIdf7e5EV6uE4lkIbfTSL2vZLwdnqaDUfkyP0-VHKibaej148ePyiz-r4byjxF4ybaXBGl1QVi0/s200/pancarte.jpg" width="200" /></a></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;"> De qué i a
en octòbre qu'es de sustot pas mancar ? Es pas Halloween. Pas
<a href="http://www.espelette.fr/agenda/f%C3%AAte-du-piment-2011/">la fèsta del pebròt d'Espeleta</a> tanpauc. Tròp aisit, es dins lo
títol : Lo rallye de Las Cevenas. Cada annada es LO pelerinatge
de mon vièlh e ieu. Expliqui a la gròssa en de qué consistís lo
Criterium. La corsa se compausa de tres etapas que se debanan sus
tres jorns : dijòus, divendres e dissabte. Cada etapa conten un
temps per far las ligasons, un temps per córrer e un temps per
l'assisténcia. Las Cevenas comptan tretze « especialas ».
Las especialas son de tròces de rotas que religan doas etapas. Per
exemple, l'especiala mai longa (37,41km) partís de Valarauga per
anar fins a La Rovièra. Son las especialas que son cronometradas e
que pesan fòrça per ganhar. Evidentament, las especialas se trapan
pas a-de-reng. Entre las tretge espròvas, cal que los participants
passen per de ligasons. Aquestes tròces son dubèrts a totes e aquí
los pilòtes se devon de respectar lo còdi de la rota al meteis
nivèl que los autres automobilistas. An pasmens un temps maximum de
pas despassar pendent las ligasons (per pas qu'ajan lo temps de modificar l'autò aprèp son contraròtle de la debuta). Pendent
l'etapa, los pilòtes pòdon s'arrestar a de luòcs d'assisténcia
ont lor còla l'espèran. An lo drech de metre de carburant o de
cambiar de ròda. Aqueles pichòts pargues d'assisténcia son
menimosament susvelhats per los comissaris de corsa. Encara un còp, gaitan se los
mecanicians bricolejan pas l'autò d'un biais contrari al
reglament.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgsFgCHzwMG68IYIP5FbIQZKm1CxKlgpn5IATJxYeqzU36ntNXVERQsYVy9Qu6OvU6T5UMzG4hwhkmyQpbThV1pcJuA0-nQ0zZfeMkw4A1eVdKglb7IVsWWFIS3AkTUMohU7FIsBRroEJg/s1600/ES-11-et-13.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="281" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgsFgCHzwMG68IYIP5FbIQZKm1CxKlgpn5IATJxYeqzU36ntNXVERQsYVy9Qu6OvU6T5UMzG4hwhkmyQpbThV1pcJuA0-nQ0zZfeMkw4A1eVdKglb7IVsWWFIS3AkTUMohU7FIsBRroEJg/s320/ES-11-et-13.jpg" width="320" /></a></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Cal pas
creire mas l'espectator deu s'aprestar longtemps abans una corsa
tant importanta. Las botas e lo K-Way son nòstres amics perque a la sason del Criterium,
nèva de còps que i a, plòu sovent, fa freg totjorn. Mas lo trabalh
que va determinar se sarà un romievatge dels bons, son las mapas.
La corsa cubrís un espaci grand. A mai, los endreches pus interessants
de gaitar se trapan dins de vilatjòts que i son pas sus las mapas.
Alavetz, cal anar reconéisser lo terren abans que las rotas siagan
tancadas. Demòra pasmens lo metòd per los canhuts que sabon pas
legir una mapa ; es de seguir un tipe que sembla conéisser lo
país cevenòl. M'o vos cal dire, qu'aquò es fòrça dangierós. A
pròva un còp, se retrobèrem a seguir un paure tipe que dintrava a
cò seu e qu'aguèt benlèu la peta de sa vida perque los seguiguèrem
fins a son ostal perdut dins los bòsques.</span></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjn5e24-KJq2zc7nCdNCZCPvb6kfcApdmXvqWoHE29oMJfEx-UJ2I-xAhkTtss8u2lGdHak_6XHz8F-EqZrIUTGT2xgo3hVVvKhISK_6u91mf73W4hyphenhyphen58dPs7SjbRQ6Xd2e7CuOdeyHEg0/s1600/625ML73CEVENNES1974.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="236" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjn5e24-KJq2zc7nCdNCZCPvb6kfcApdmXvqWoHE29oMJfEx-UJ2I-xAhkTtss8u2lGdHak_6XHz8F-EqZrIUTGT2xgo3hVVvKhISK_6u91mf73W4hyphenhyphen58dPs7SjbRQ6Xd2e7CuOdeyHEg0/s320/625ML73CEVENNES1974.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Criterium de 1974, Berlineta A110 Erik COMAS</td></tr>
</tbody></table>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Pichòt
istoric del Criterium de Las Cevenas (amb l'ajuda del periodic de la
FFSA especial Rallye de Las Cevenas) :</span></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;"> En 1960,
Renat Trautman aguèt l'idèia de préner de nòtas concernant la forma
dels viratges, lor encadenament, la velocitat de causir sus las
linhas drechas...etc. O aurètz comprés, es doncas al Rallye de Las
Cevennas que las nòtas faguèron lor aparicion. A l'ora d'ara, s'imaginam e
mai pas far sens elas. A flor e a mesura, cada pilòt prenguèt la
costuma de se far dictar aquelas indicacions.</span></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;"> Lo recòrd
de pilòtes es agandit en 1979 ont tres cent vint-e-uòch veituras prenguèron lo despart de
la corsa.</span></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;"> En 1981, mon oncle espiritual, Jaume Almeras, ganhèt lo criterium amb la 911 SC.</span></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;"> En 1986,
l'espròva dintrèt en Campionat Nacional e ven aital una corsa
bravament importanta.</span></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;"> En 2008 es,
entre autres, un montpelhierenc qu'emportèt la victòria :
Gilles de Turckeim e Ludovic Gal.</span></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Fin de la
passada istorica caganta e plaça als comentaris viscuts de
l'espectatritz que soi. Aquest'an, fasiá un temps vertadièrament
poirit. A la debuta, los organisators aguèron paur en causa de
l'espandiment de la prima. Era talament la secada, qu'un pauc de
plòja auriá rendut la ròta lisanta lisanta. Mas fin finala ploguèt
a semau, e foguèt pièger encara que çò previst. Parlèron e mai de
suprimir l'espròva ! Un molon de pilòtes abandonèron la
corsa per paur de petar l'autò o en causa dels degalhs provocats
per lo temps. An la costuma de dire, qu'al Criterium de Las Cevenas, lo quilomètre compta doble talament la rota es tendeira e malaisida. </span><br />
<br />
<br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Vos mèti
aquí la vidèo que me sembla mai espantanta d'aquela edicion del
Criterium. Mòstra plan coma cal èsser precís dins las trajectòrias e que la pus pichòta
escartada mena a la catastròfa :</span></div>
</div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/vGcKJ53N-PI?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<br />
<br />
<span style="font-size: medium;">De
nòstre costat, se risquèrem pas d'anar s'acantonar sul bòrd dels
camins sablonoses coma cada annada. Naveguerèm entre los pargues
d'assisténcia grands e pichòts. O fasiái per lo primièr còp e francament val lo destorn ! Las autòs s'arrèstan per
far lo plen mas i a tanben los pargues ont passan la nuòch. En demorant al pargue d'assisténcia, òm a lo temps de plan far lo torn de l'autò e amb un pauc d'astre de veire lo pilòt. Aquest an, vegèri <a href="http://fr.wikipedia.org/wiki/Dany_Snobeck">Dany Snobeck</a> qu'es un menaire grand dins lo mond de l'espòrt autò. A la fin de
cada etapa, los pilòtes tòrnan al pargue grand. Aquí es mai
espantant. Cada còla se recampa lèu-lèu cap a sa tenda. Totes
s'afanan per petaçar la veitura abans que lo pargue tanque e que
pòscan pas pus i tocar de tota la nuòch. Demorèri boca badat. Alavetz, me disi
: "quora al garatge, òm met tres oras per cambiar un embragatge, aicí, ne
meton pas qu'una! " Fa tres jorns que dòrmisson pas que doas oras per nuòch,
pasmens formiguejan jos lor tenda fangosa. Se vei de tot. I a la tenda
immensa e roja de Citroën que se podriá manjar dessús e que los
mecanicians an totes lo meteis vestit nòu. Sembla que los otisses an pas jamais servit. Vegèri de <a href="http://french.alibaba.com/product-gs-img/dc-12v-electric-jack-276921829.html">crics futuristas</a> ! Puòi, i a la pichòta
còla d'amics amb lor tendolet crassós que tòrnan l'aire decebut
mas tiran abans. M'encanta de me trapar entre aquel mond que bolegan
per la meteissa causa : lor passion.</span></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEif5bgWPsrlC9R8Kc6yUxHG6g7NfRXFwBBd-Q_L26QJn4pEPcFOvP943WX_o41YIcthXocCkpx57PEiv4J_VOoL-kWx4iY-W72_uh4azm9C_7LYJp2KTrEljs8Vs1xr9uYODSRzyEUb5-s/s1600/Assistance.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEif5bgWPsrlC9R8Kc6yUxHG6g7NfRXFwBBd-Q_L26QJn4pEPcFOvP943WX_o41YIcthXocCkpx57PEiv4J_VOoL-kWx4iY-W72_uh4azm9C_7LYJp2KTrEljs8Vs1xr9uYODSRzyEUb5-s/s320/Assistance.jpg" width="320" /></a></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">S'avètz la
curiositat, podètz <a href="http://www.criteriumdescevennes.com/medias/files/32-classement-final-definitif.pdf">clicar</a> e veire lo classament. Lo venceire
d'aquest an, Pèire Campana (solament 25 ans) menèt una <a href="http://www.google.fr/imgres?q=mini+john+cooper+campana+c%C3%A9vennes&um=1&hl=fr&biw=1280&bih=605&tbm=isch&tbnid=rvQQuC26Qo_QeM:&imgrefurl=http://www.autonewsinfo.com/2011/10/28/criterium-des-cevennes-la-bataille-oppose-cuoq-a-campana-mourgues-en-arbitre/&docid=dXDWHRBPVvPk0M&imgurl=http://www.autonewsinfo.com/wp-content/uploads/2011/10/CEVENNES-2011Campana.jpg&w=3727&h=2480&ei=xaexTtzJGqmA4gTNo5XNBQ&zoom=1&iact=hc&vpx=365&vpy=152&dur=1849&hovh=183&hovw=275&tx=216&ty=68&sig=101297298668115876098&page=1&tbnh=129&tbnw=196&start=0&ndsp=18&ved=1t:429,r:1,s:0">Mini JohnCooper Works</a>. Coma que val melhor un pichòt desgordit qu'un grand
estabosit !</span></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Malurosament dins las corsas, es pas una fin urosa per tot lo mond. Es per aquò qu'ai una pensada pel pilòt Olivièr Azema, natiu de Sant Andrieu de Sangonis, que s'es sortit dins la segonda etapa del rallye e qu'es a l'ora d'ara dins lo comà. </span></div>
</div>La bediga negrahttp://www.blogger.com/profile/09120749535920164259noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2430095175181389802.post-27174251124518391182011-10-19T12:05:00.000-07:002011-11-02T13:07:29.089-07:00<br />
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;"> E Dieu creèt la balarina...</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVBcqIRHhI0HuV7zxUWg40MQpkybYfCSAL5ZTPB7eB-ARuiXe66KP-_6r-ip1XxKPChUDeRsKahM9u8YXOSm02l0mBfFLvxTwSHTO0BmnbsFR5uO7KQoEFH8wRmFIRLDkbjtr7ZIabx5g/s1600/pointe10.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="133" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVBcqIRHhI0HuV7zxUWg40MQpkybYfCSAL5ZTPB7eB-ARuiXe66KP-_6r-ip1XxKPChUDeRsKahM9u8YXOSm02l0mBfFLvxTwSHTO0BmnbsFR5uO7KQoEFH8wRmFIRLDkbjtr7ZIabx5g/s200/pointe10.jpg" width="200" /></a></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Davant
nòstre manca grand d'inspiracion, la <a href="http://balinbalan.blogspot.com/">Clareta</a> aguèt una
idèia </span><span style="font-size: medium;">fòrça bona ! D</span><span style="font-size: medium;">ecisivament es pastada de bonas idèias ! Diluns de ser que
Jen convidèt la còla a son ostal, l'autra provençaleta prenguèt
doncas de fòtos. Cadun pren la pausa amb un objècte que sarà son
fial conductor pel blòg. Decidiguèri de m'interessar a un objècte
de mòda que, normalament, se sètz pas òrb, l'aurètz remarcat : La
balarina. Inspirada del cauçon de las dançairas professionalas, la
balarina ven del mot italian <i>ballare</i> que significa dançar. Per lo
mond, en tot cas per ieu, evòca las dançairas classicas e la
gràcia. Es la marca Repetto que faguèt dintrar aquel solièr pastat
de prestigi al prèp de las gens. Rosa Repetto tornèt prene los
cauçons de son filh dançaire, per ne far una cauçadura mai
confortabla. Fàcia al succès, lo cap de la marca Repetto dubriguèt
un talhèr de balerina a Paris, a costat de l'Opèra Garnier. Aquela
capitada se cantona pasmens al mitan de la dança.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4Fc1rs2dTJI5SP13JwslIfo0eWWR6eUjyXV3jFUlbOdowZbVJORtLa2THlv0CifsNqjmV4pPZbVezASL5f5ZrFylTbnt5XL6iKdLqo59fwlrHDWSaESVQTJGEhXR5N_akJ8WY9-1xWTM/s1600/bardotrepetto.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4Fc1rs2dTJI5SP13JwslIfo0eWWR6eUjyXV3jFUlbOdowZbVJORtLa2THlv0CifsNqjmV4pPZbVezASL5f5ZrFylTbnt5XL6iKdLqo59fwlrHDWSaESVQTJGEhXR5N_akJ8WY9-1xWTM/s320/bardotrepetto.jpg" width="261" /></a></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;"> </span></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
</div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Mas es mercé
e solament mercé a la subrebèla, la fantastica e l'inimitabla
Brigida Bardot que los paures mortals que sèm, coneissèm la balarina
! Dins <i>E Dieu creèt la femna</i>, B.B. dins son ròtle de Lolita.
Aital l'actritz propulsa lo cauçon al reng d'accessòri de mòda. A
l'ora d'ara existís un molon de modèls de balarinas mas la
caracteristica de las de B.B. se reconeis gràcias al descoletat fins
a la naissença dau pè. Qualquas annadas aprèp la sortida del film
que B.B. n'es l'icòna, Coco Chanel sortís la balerina bicolòra e
d'efièch apond son emprenta a la cauçadura que d'ara endavant, cada
cordurièr se fa un dever de tornar visitar. Uòi s'agachatz los pès
de las dròllas dins las carrièras, vesetz que la balarina se
declina a travèrs mantun estil.</span></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZRV7ABWAKQ1zRqbbSQwTJy89g9rfd8vq_vEcRdyuHWuLu7bqKIAyNLdE2UXMgFEVOnvO3dxi-OlUWha1cWzo_0p6c-JHJqRG1HHTd2q3ghu8syw8NjQL_nBUvSOaRNKch4av0o6G_xR4/s1600/DSC00289.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZRV7ABWAKQ1zRqbbSQwTJy89g9rfd8vq_vEcRdyuHWuLu7bqKIAyNLdE2UXMgFEVOnvO3dxi-OlUWha1cWzo_0p6c-JHJqRG1HHTd2q3ghu8syw8NjQL_nBUvSOaRNKch4av0o6G_xR4/s320/DSC00289.JPG" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Barbareta e Clareta</td></tr>
</tbody></table>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
</div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Abans
d'acabar, soi segura que tot lo mond vòlon saupre mon vejaire sus la
question. Un jorn la bediga campanharda que soi daissèt sos esclòps
de fustas a Sant Guiraud, per de balerinas clapassencas. Al licèu
mai que mai, me remembri que m'auriá calgut tuar per me far portar
de balerinas. Me semblavan tròp incomòdas. Plaçavi las balarinas
dins la meteissa dralha que las braias talha bassa, los vestits
ajustats e las lentilhas de contacte ; Es a dire las causas cagantas
que las dròllas s'impausan per èsser elegantas mas que son pas cap
confortablas. Ieu tanben ai doncas mon parelh de balarinas de longa
als pès, estiu coma ivèrn. I a d'unas que son confortablas, d'autras
que son de vertadièras instruments de tormenta, i a mas primièras
que crompèri a Etam, e i a las d'ara que meti cada jorn e que colcan
defòra la nuòch talament pudisson. A pròva, son pas tostemps sexi
las balarinas ! Mas la bediga del dedins gardarà totjorn dins son
cap e dins son armari los esclòps vièlhs de son enfància !</span></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>La bediga negrahttp://www.blogger.com/profile/09120749535920164259noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-2430095175181389802.post-2646265644314597922011-10-16T06:25:00.000-07:002011-10-24T04:59:20.665-07:00<br />
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;"> Las jòias de la vida en familha</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNGkg9gI38dgn6qYG7YkkPu4EmVdRx0bQ9ztjBj4eEEdXjME3lSy9N0uazUdFT3cbMJd8DS90Se7ghZzfRlS7tZ2eB1_l3w_u0wHn174ABjA3iazXX8ZROq-C7LplquDKkbTfoMI5NQaw/s1600/famillesnombreuses.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="312" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNGkg9gI38dgn6qYG7YkkPu4EmVdRx0bQ9ztjBj4eEEdXjME3lSy9N0uazUdFT3cbMJd8DS90Se7ghZzfRlS7tZ2eB1_l3w_u0wHn174ABjA3iazXX8ZROq-C7LplquDKkbTfoMI5NQaw/s320/famillesnombreuses.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Es terrible
d'escriure trentas linhas per setmana quand vòstra vida es pas
interessanta. M'agrada ma vida, me vau pas plànher. Espèri totjorn lo
dimenge per far l'article. La rason es pas solament la canha mas me
disi que benlèu, abans dimenge se va passar un eveniment
extraordinari que podrai escriure dessús. Rai fins aquí, o auretz
remarcat, mancar d'aver un emplec estudiant o passar una serada entre
filhas an pas res d'extraordinari. A mai cerqui, a mai ai
l'impression de perdre de temps e d'inspiracion. Me passegi sus los
blògs dels autres per trapar d'idèias. Comenci per
<a href="http://draft.blogger.com/goog_1141190880">http://balinbalan.blogspot.com/</a>que parla de son apartament «un pau estrange » (aquò la
seguís, coma sa grafia). D'aquí, tombi sus los
<a href="http://loromegairedeservici.blogspot.com/">http://loromegairedeservici.blogspot.com/</a>
saique la sola persona que repotega mai que ieu levat quand va a la
dormida de segur ! Tanqui lèu lèu lo blòg de
<a href="http://draft.blogger.com/goog_1141190894">http://benaset-basanet.blogspot.com/2011/10/plurilinguisme-e-polemicas-en-espanha.html</a> qu'arriba d'escriure mas d'escriure de causas intelligentas. Puòi i
a lo blòg ultim. Lo cap de totes los blògs : lo de nòstra
professora que me gratificarà d'un « falhòta » deman en
me tornant ma còpia. Fa aquò quand òm li fa de compliment la
professora. Paura de ieu ! Ai un apartament perfièch, degun me
sona pas al telefonet e ai pas res de dire sul plurilinguisme
espanhòl. Brèf, d'aquesta passa ai pas un fum de causas de contar. Me
pòdi pas concentrar sus quicòm mai que la familha qu'a debarcat a
l'ostal dempuòi la debuta del mes. A la familha ! Significa
passar la màger part del temps a taula per manjar de causas bonas,
rire, se remembrar son enfància, festejar d'èstre amaissa, mas pas
qu'aquò. Quand la mamà ditz al convidat « Mi casa es tu
casa » cal s'esperar a tot. Viure a dètz dins un ostal qu'es
fach per quatre personas aquò t'apren (o te rampela) tanben las
jòias de la vida en communitat. Se colcam a pas d'oras per nos levar
d'ora coma cada matin : lo garatge o la fac s'en chautan que la
familha siague aquí. A mai d'èsser crebat, te cal pas far de
bruches per que la familha, ela, es en vacanças. Se levaran pas
abans miègjorn. Quane astre ! Per pas arrangar las causas,
l'esquina dòl per que un canapè es pas un lièch ! La jornada
va èsser longa e per me sortir lo morre del cuòl, me sarri de la
maquina de cafè. Vuèja plan segur. Una envetja de crebar lo tipe
qu'a begut lo darrièr gòt de cafè me traversa l'esperit. Mas a mai
se la familha se causís pas, se tua pas tanpauc ! D'autras
suspresas coma aquela van ritmar aquesta passa. Brossa de dents
trempa, pas pus de dentifriça de matin, s'embronquar dins una
joguina e te petar lo morre per tèrra, se desverelhar a pas d'ora
per que lo nenon plora...patin, cofin. Caldriá quand mème inventar
un certificat medical o al mens de desencuza per causa de periòd
familial.</span></div>La bediga negrahttp://www.blogger.com/profile/09120749535920164259noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2430095175181389802.post-41101758425637331002011-10-09T03:32:00.000-07:002011-10-10T11:08:34.293-07:00<br />
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;"> Patapim Patapam</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Non, non, ai
pas ges cambiat lo títol de mon blòg. « Patapim patapam »
es just lo darrièr espectacle de <a href="http://www.larampe-tio.org/">la Rampa</a> que vegèri pas
mai tard que dimars de matin. Coma me cal far trenta linhas, vau
presentar la Rampa TIO, benlèu inutila per vos, mas plan practica
per ieu. La Rampa TIO (Teatre Interegional Occitan) es una companhia
de teatre qu'existís dempuòi 1974 e que lor tèma principal es la
cultura occitana e son desvelopament. L'an passat, vegèri ma
primièra pèça d'aquela companhia amb la Gavachona. M'encatèt aquel
espectacle escrich per Claudi Alranq que se sonava <i>L'estanquet</i> . Èron mai que mai de peçòtas amb de tròces cantats. Aviái paur que
siágue tròp intelligent per ieu, mas al contrari vegèri pas lo
temps passar e m'escacalèri de longa. Dimars soi doncas anada veire
amb una classa de pichòts <i>Patapim Patapam</i>. De qu'es aquela
expression ? Nos contèron qu'es la formula occitana per
anonciar que se va produsir un eveniment espectaculari. O aurètz
comprés, se tracha doncas d'un univèrs misteriós e sustot destinat
als enfants. Fòrça parents, quand sabon pas pus de que faire,
utilizan la menaça del monstre imaginari per far escotar los
mainatges : «Acaba ta sopa si que non la romeca te vendrà
quèrre ». Un de mos grands me parlava del famós pelharòt que
trevava dins las carrièras del Clapàs en cridant « Peeeeeeeelharòt,
pelharòt, Pel de lapin ...» e los enfants n'avián
evidentament paur. Mas ieu dins mon pichòt canton me sentissiái en
securitat, luònh dels monstres clapassencs.</span></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnfvqaQu5p3ua8Sq9GYNhxn7SGWRyRJqaQW4hSnX5lcRRL7wxAbFmNRsCjhv4IG3MoBUBPrV_wkAQVE8y_QZU167KO1PqI_dbIws0CQ4yd8xcjbTeXeCMLtPdkSg4w6DOtdGZ_HylSBIM/s1600/patapim_affiche.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnfvqaQu5p3ua8Sq9GYNhxn7SGWRyRJqaQW4hSnX5lcRRL7wxAbFmNRsCjhv4IG3MoBUBPrV_wkAQVE8y_QZU167KO1PqI_dbIws0CQ4yd8xcjbTeXeCMLtPdkSg4w6DOtdGZ_HylSBIM/s1600/patapim_affiche.jpg" /></a><span style="font-size: medium;"> </span></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;"> Vos vau pas faire
esperar mai longtemps, l'espectacle s'inspira del conte de
Joan-sens-paur e recampa las figuras grandas de paur qu'apartenon a
la cultura occitana. Ai parlat de Joan-sens-paur mas los dos actors
meton tanben en scèna de personatges coma la romeca, lo pelharòt
sens doblidar de far la tièra de las paurs de tota mena. I a pas que
dos actors qu'interprètan tor a tor los differents ròtles :
Joan-Loís Blenet e Anna Wasniowska. L'espectacle foguèt pas que
bramadís e lagremas puòi que los pichonets avián paur de tot e de
pas res. Puòi i aviá ieu qu'a l'encòp consolavi un nenon sus un
genolh e que ne podiái pas pus de rire.</span></div>La bediga negrahttp://www.blogger.com/profile/09120749535920164259noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2430095175181389802.post-60183610929020291302011-10-02T10:04:00.000-07:002011-10-10T12:16:45.047-07:00<div style="color: black;">
</div>
<div style="color: black; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: Verdana,sans-serif; font-size: small;"> «Las
beutats desesperadas»</span></div>
<div style="color: black; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: small;"><br /></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: small;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjokMl1CeGtgsAdRglqeTr8qR_urSv0H_3J94xCest4yr_3t5yr4Nk4ScPqO_RWFsF0wtYvhcaQqidlo2wB7SmmDiYMpVOrhwVF8yDr3Mh5k6nazqqdHjc-ZS4gLjF0JWBmzPVJ9SPwZ8Q/s1600/28.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="183" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjokMl1CeGtgsAdRglqeTr8qR_urSv0H_3J94xCest4yr_3t5yr4Nk4ScPqO_RWFsF0wtYvhcaQqidlo2wB7SmmDiYMpVOrhwVF8yDr3Mh5k6nazqqdHjc-ZS4gLjF0JWBmzPVJ9SPwZ8Q/s320/28.jpg" width="320" /></a></span></div>
<span style="font-size: small;"><br /></span></div>
<span style="font-size: small;"><br /></span><br />
<br />
<div align="JUSTIFY" style="color: black; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: Verdana,sans-serif; font-size: small;">Per
aquel tresen article, anam descubrir l'univèrs secret d'une serada
de dròllas. Se lo ròse, los pijamas <i>Hello Kitty</i> e las
potingas de caras vos donan lo raca-vòmi, passatz lo vòstre camin !
Tota filha que se respècta a ja participat a una serada d'aquela
mena. Dins lo cas contrari, vaquí qualques conselhs per capitar une
serada de filhas. Nautres èrem en retard ! Fa ja un an qu'ai
rescontradas doas fadadas C e J. E mai se charran un patoés desconegut
las aimi quand mèma ! D'en primièr, per qu'una serada de
dròllas siágue una capitada, cal trapar un tèma. Coma es d'epòca,
foguèt pas malaisit de causir un pretèxt per se recampar. Cada
dimars, passa a la television una seria feminina que n'es a sa setena
sason de tant qu' a de succès « Las beutats desesperadas ».
Per los qu'an pas la television o que vivon dins un monastièr cortat
del mond levat un còp per l'an ont agachon aquel polit blòg, vau
far un resumit de la causa. Es l'istòria de quatre amigas e veisinas
que vivon dins un pichòt barri, <i>Wisteria Lane</i> ont se passan
de causas que son pas de creire. Una se suicida, son marit tua la
vesina, la sòrre de la vesina ven fotre lo oài e patin e cofin...
E dire que se passa pas jamai res a cò meu ! Mas de còps que i
a, urosament i a los caçaires per far l'espectacle o un païsan per
taular dins lo valat amb lo tractor...Tòrni doncas sus aquelas
quatre eroïnas de la veitura d'espòrt e del compte en banca confle.
Caduna representa pasmens una categoria de femnas d'un biais pro
estereotipat. Gabi, confòrma a l'imatge del modèl, es capriciosa e
segura d'ela, entretenguda plan segur per son marit. Lineta ilustra
coma cal la femna de caractèr que regís coma un cap sa vida
professionala e familiala. Susàn qu'es divorçada es la mai talòssa e
sensibla de la còla. Enfin i a Bri (ma preferida) que se làguia
tostemps de l'agach dels autres e qu'es maniaca coma pas permés.
Amaissas fòrman una chorma risolièra e quasi completa puòi que se
van ajustar e eliminar d'autres personatges feminins al flor e a
mesura de las sasons. Son diferentas pr'aquò an un punt comun que
las rapròcha : son de lengas de pelha. Lor léser preferit : lo
comeratge. C., J., e ieu quite partajam lo meteis interès pel film
que veni de descriure. Caliá causir un luòc estrategic per aquela
serada. Causida numerò 1, l'apartament de J. ont i a pas de
television e pas d'internet nimai. Causida numerò 2, a cò meu ont
poirís çò que me servís de tele mas qu'es puslèu una antiquitat.
Enfin, l'apartament numerò tres, qu'amaga l'invencion del sègle
nòstre, ai nommat : l'ecran plasma. Pas besonh de soscar
longtemps...La segonda etapa d'una serada feminina capitada, es lo
moment de las crompas per que lo manjar, aquò's important. Aquí i a
un dangièr gròs e val melhor saupre amb quanas filhas vas far ta
serada. Riscariás de te retrobar a manjar una mieja fuèlha de
salada, lo dietetic (e desgulasse) baston d'api amb un gòt de
taillefine 0% caloria. E aquò o volèm pas ! Gastariá la
serada, l'apetís e mai tot la santat (òc los legums son pas bon per
ma santat). Armada de ma padena magica, aprestèri <i>uno</i> <i>sieto</i>
per la mia maritima, una sieta per ma rodanenca e una escudèla per
ieu. Aprèp aver engolat pastisson al chocolat, al citron, a la
meringa nos vaquí espataradas sul lièch. Sèm a comentar lo mendre
detalh, i a pas res que nos escapa. Mas pica l'ora de dintrar lèu
lèu quand òm ritz amb sas amigas ! Urosament que se vesèm
l'endeman, dins nòstre pichòt departament e nòstra polida
bibliotèca qu'es un pauc<i> lo Wisteria Lane</i> occitan...</span></div>
<div align="JUSTIFY" style="color: black; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: small;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; color: black; text-align: center;">
<span style="font-size: small;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhyvfwN54rZTLY8wbARZqnP_3aFmao6mWQHqEqQPO7hg0jEoYvJW_nZB74seExn5F7DIKzx3w046H0IF4ASN67bHgtUZ9BEok_Gyo_Txv4mYNegqwcnmDn-reZUspfFQA3_rHyUlAzL10c/s1600/imgepost+3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhyvfwN54rZTLY8wbARZqnP_3aFmao6mWQHqEqQPO7hg0jEoYvJW_nZB74seExn5F7DIKzx3w046H0IF4ASN67bHgtUZ9BEok_Gyo_Txv4mYNegqwcnmDn-reZUspfFQA3_rHyUlAzL10c/s1600/imgepost+3.jpg" /></a></span></div>
<div align="JUSTIFY" style="color: black; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: small;"><br /></span></div>
<div align="JUSTIFY" style="color: black; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: small;"><br /></span></div>
<span style="color: black; font-size: small;">
</span><br />
<div align="JUSTIFY" style="color: black; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: small;"><br /></span></div>La bediga negrahttp://www.blogger.com/profile/09120749535920164259noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2430095175181389802.post-13476293384862998362011-09-25T12:46:00.000-07:002011-10-03T09:09:03.821-07:00<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjs0xxve7Jzva4-knH8rkpGPxBbfnj7_62ukV14f2MF-qKuDr7-8g8gw0ppbbikjUpLVfkfl46zcx7JdUhDkeT7OQrPfSI2JgwoGr1E9bRwtfUMkC5Zf8SRNgKWG9EQ5Dp-r1Sr_k7C8Bk/s1600/manta.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjs0xxve7Jzva4-knH8rkpGPxBbfnj7_62ukV14f2MF-qKuDr7-8g8gw0ppbbikjUpLVfkfl46zcx7JdUhDkeT7OQrPfSI2JgwoGr1E9bRwtfUMkC5Zf8SRNgKWG9EQ5Dp-r1Sr_k7C8Bk/s1600/manta.jpg" /></a></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: Comic Sans MS,cursive;"><span style="font-size: medium;"> </span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Helvetica Neue",Arial,Helvetica,sans-serif; font-size: large;">Pantaissada d'estudiant</span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: Comic Sans MS,cursive;"><span style="font-size: medium;">Per
fòrça mond, la vida estudianta sembla una vida de sòmi. S'ausissèm
sovent dire : "_Veiràs quand auràs d'impòses de pagar, de manits
de far manjar, patin, cofin...Ne tornarem parlar !" Tot un fum de
repròches que t'encoratjan a profiechar de ton ritme d'estudiant. A
mai se i a de trabalh personal coma se ditz, segur que mai d'un
somiariá de quinze oras de corses per setmana. Es per aquò que Dieu
creèt l'emplec estudiant. Indispensable per mantun. Mejan de
desculpabilizar per d'autres, coma ieu o auretz comprés. Aital
commencèt una quista longa e dificila de recèrca. Evidentament lo
mièlh sariá un trabalh plan pagat, pas tròp malaisit, pas tròp
luènh de l'ostal e que s'acabariá lo divendres a miègjorn. Quista
encara mai longa e malaisida. Mas l'estudiant es coratjós e
optimista. Daissi los tradicionals cv e letras de motivacion
(manescrichas!) d'aic<span style="font-size: small;">í</span>
d'alai. L'estudiant canh<span style="font-size: small;">ó</span>s
se servís volontièrs de l'otís internet per postar sa recerca
d'emplec dempuòi son ordenador e confortablament assetat a son
burèu. Cresi qu'aquò marcha pas que per los autres...Remembratz-vos
l'internet es viciós. Coma ditz lo provèrbi, es totjorn quand
t'arrèstas de cercar que tròbas. E vaquí qu'un jorn, en anant al
Restò U (autra invencion dau Dieu dels estudiants), te vèsi una
anóncia. L'anóncia. Se recruta d'estudiants per ajuda dins las
coisinas dau restaurant de Verd Bois. Sauti sus l'escasença e vau
lèu lèu emplenar la ficha d'entresenhas, encoratjada per mos
autres amics animals. E coma una bona novèla arriva pas jamai sola,
rescontri lo responsable de la còla de trabalh. Me pausa qualques
questions e dètz minutas mai tard me ditz a ma granda jòia :
«Tombas plan. Pòrtas-me lo RIB e la carta vitala. Te sòni diluns
per començar ». Fasèm pacha. Sortissi d'aquí tota contenta e
m'afani de contar la bona novèla als collègas. Ne soi segura, es lo
melhor trabalh qu'un estudiant pòsca aver. A cinc minutas de
l'ostal, sus plaça quand soi en cors e trabalharai a la pausa de
miègjorn. Es ara que comença la pantaissada dangierosa de
l'estudianta nècia que soi. Pr'aquò n'ai la costuma. Me fau de
longa colhonar pasmens contunhi d'i creire. Ai pas la carta vitala al
Clapàs. Rai, me la fau numerizar per la Mamà. Tot sembla polit, tot
sembla perfièch puòi qu'e mai la tecnologia es amb ieu. Anonci la
causa d'en pertot talament soi fièra. L'endeman aprèp los corses, me
despachi de tornar a l'ostal per dubrir la peça joncha que conten lo
darrièr papièr que me permetrà de trabalhar. M'afani per
l'estampar e corrissi coma una caluga fins al Restò. I a ja
qualqu'un dins lo burèu. La secretària m'a fach un sorire. E òc
soi ja coneguda. Soi ieu que vau trabalhar e mai que netejarai mai
de vaissèla que la maquina. E mai que sarai nomenada melhora
emplegada del mes. Mas aquò es pas res. Lo primièr més, trabalhi
quinze oras. Mas coma aquò vai e que preni lo ritme, m'apondon cinc
puòi dètz oras de mai. Ganhi d'argent, mai que previst. Acabi
l'annada escolara amb un bon salari. Talament que me pagui tot çò
que vòli. E mai un casco nòu. E mai quatre pneus nòus. E mai una
autò nòva. Las jornadas fan pas que vint-quatre oras, rai. S'en
fotem, es una pantaissada ! Ieu dins un setmana, capiti de
trabalhar, d'anar en cors e la dimenjada participi a de corsas bèlas.
E me vaquí a 30 ans venguda campiona de rallye dins ma categoria.
Quand los jornalistas a la television me demandan alavetz :
«Cossí avètz començat ? Avètz de conselhs per los joves que
seguisson ?» " _Sabètz, quand debutèri, trabalhèri al Resto U
de ma fac. Coma aquò, pauc cha pauc, me crompèri de que virar e
progressar...Dins la vida, i a pas de secrèt coma disiá mon grand,
cal TRA-BA-LHAR !». Mon sòmi es pas acabat que la pòrta dau
burèu se dubrís : «A, sabètz que ? Fin finala vos podèm
pas prene. Desolats è ! »</span></span></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: Comic Sans MS,cursive;"><span style="font-size: medium;">Adieu
motor que canta e perfum caud dels pneus sus la rota. M'en tòrni a
ma bibliotèca d'occitan ont, urosament, <a href="http://balinbalan.blogspot.com/%20">lo bourriquet d'oc</a>, la
granhòta, <a href="http://lanchoio.blogspot.com/">l'anchòia</a> e tant d'autres m'espèran. Me l'an tornat lo
sorire. De pantaisses n'i aurà d'autres !</span></span></div>
La bediga negrahttp://www.blogger.com/profile/09120749535920164259noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2430095175181389802.post-33938222055108127652011-09-15T12:20:00.000-07:002011-09-20T09:35:08.413-07:00Naissença d'un blòg<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">De qu'es mai complicat quora fasètz un blòg ? E ben contràriament a çò que pensavi, es pas forçadament de crear lo dich blòg. Ieu m'imaginavi un daquòs tròp malaisit per mas pauras competéncias informaticas. Mas quora caci una angoissa, una autra s'afana tostemps per la remplaçar. Tot trantalhant, cèrcas docilament coma la professora a explicat, lo <span style="text-decoration: none;">fam</span><span style="font-size: small;"><span style="text-decoration: none;">ó</span></span><span style="text-decoration: none;">s</span> blogger.com. E aquí veses «créer un blog», en caractèr gras, polissa 96, dins un encastre verd fluò. Clicas dessús, plan fièra de tu en novícia nècia de l'informatica que sès. Mas l'internet es viciós. Es ara que la causa se complica, puòi que te cal trapar un títol per ton blòg. Es important de nommar. Per ieu que doni d'escais a mon autò fins a mon frigo, es una responsabilitat gròssa que de balhar un títol a que que siágue. Dins aqueste cas, te dises «Pas cap de problema, te cal pensar d'un biais logic !». M'agradari<span style="font-size: small;">á</span> d'aver un blòg ont es pas tròp lo pati. Vòli pas veire d'articles qu'an pas cap de rapòrts los uns amb los autres. E me retròbi a somiar d'un blòg que sariá plan ordenat amb una tematica principala e un títol que fa viatjar los que lo legirián. Totes los articles aurián un ligam entre eles. Sòmii d'un blòg perfièch. Puòi me desrevelhi dins mon apartament ont una reproduccion de Klimt es forçada de frairejar amb una fòto de las darrièras vacanças a Peta-lega-les-oies. S'agachi dau costat de la bibliotèca : Max Roqueta, <i>Echappement magazine</i> e la sason 3 de <i>Prison Break</i> son recaptats sus la meteissa estaudèla. Bufi un còp aprèp aquela batèsta interiora. Per qué luchar ? De tot biais sarà lo pati... E mai s'ensagi pendent un mes d'escriure d'articles que respondon al meteis subjècte, sai qu'un ser mancarai a ma mission. Quand sarai a la borra dins mos devers, a me torturar lo cap per ne sortir una ideia, fin finala escriurai un, dos tres articles poirrits. Sai que sus mon blòg, vau charrar de tot e de pas res. Sarà pas la lectura que va cambiar vòstra vida o que vos aprendrà quicòm. Damatge. Ma sarai ja contenta s'aquò vos agrada un pauc. E s'aquò vos agrada pas, rai, perque de tot biais, ai pas la causida. Vaquí la naissença d'un blòg ont se traparà de charradissas. Vos presenti mon blòg : <i>Patin Cofin</i>. Es pas perfièch mas farai mon possible per que siágue pas tròp pesuc per los que lo legiràn. S'agachatz a la pagina P dins <i>Expressions et dictons occitans</i> de Christian Camps, podètz trapar <i>Patin Cofin </i><span style="font-style: normal;">:</span></span></div>
<div align="JUSTIFY" style="font-style: normal; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<blockquote>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;"> «Correspond au français standard et patati et patata, et coetera Variante <i>e patin cofin</i>. En français régional, l'on dit <i>patin cofin</i> ; et <i>patin, cofin</i>. Un patin est une pièce de tissu sur laquelle on pose le pied pour avancer sans salir un parquet ciré. Un cofin est un panier. Enumérer un certain nombre de choses, et terminer son discours par cette expression, c'est une façon de dire que cela n'a aucun intérêt, aucune importance, que ce sont des vétilles, des futilités. Le contenu de la fin de la phrase est comparé à celui d'une conversation, évidemment entre personnes du sexe féminin où il est question de «chiffons et de paniers» (P. Blanchet), donc, de choses on ne peut plus futiles qui alimentent souvent les conversations féminines».</span></div>
</blockquote>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">S'agachi uèch ans mai lèu, me rappèli que mon grand emplegava aquel <i>Patin Cofin</i>. Sabiái pas lo sens mas m'agradavan plan aqueles dos mots. Me fasián rire. Mercé papito, mercé Christian Camps ! Vos presenti mon blòg «Patin Cofin». Vos agradarà, vos agradarà pas. De tot biais ieu l'aimarai mon blòg, coma mon autò, e mon frigo, e patin cofin...</span></div>
La bediga negrahttp://www.blogger.com/profile/09120749535920164259noreply@blogger.com0